Ocena przydatności oznaczania prohepcydyny w przebiegu ...

IX. STRESZCZENIE
Celem pracy była ocena przydatności oznaczania prohepcydyny w przebiegu zakaŜeń
bakteryjnych u noworodków jako białka ostrej fazy i mediatora wpływającego na
metabolizm Ŝelaza w stanie zapalnym.
Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w Klinice Neonatologii, Patologii
i Intensywnej Terapii Noworodka IPCZD w Warszawie w latach 2008-2010 w grupie
63 noworodków, które podzielono na grupę dzieci z zakaŜeniem bakteryjnym (n=35)
i grupę odniesienia - bez cech zakaŜenia bakteryjnego (n=28). Oceniano morfologię
krwi ze wzorem odsetkowym krwinek białych, liczbę retikulocytów, CRP, stęŜenie
prohepcydyny, ferrytyny, Ŝelaza, TIBC, transferyny i rozpuszczalnego receptora
transferyny oraz wyniki badań mikrobiologicznych (posiewy krwi i płynu mózgowordzeniowego).
W grupie noworodków z zakaŜeniem bakteryjnym wykonano badania
dwukrotnie (podczas zakaŜenia bakteryjnego i po jego wyleczeniu), w grupie
odniesienia wykonano jedno oznaczenie. StęŜenie prohepcydyny w surowicy krwi
(w ng/ml) badano metodą kompetycyjną ELISA przy uŜyciu odczynników Hepcidin
Prohormone Enzyme Immunoassay Kit (EIA-4015) firmy DRG Instruments GmbH,
Marburg, Niemcy. Porównano kaŜde z oznaczeń w grupie badanej z grupą odniesienia
oraz oznaczenia drugie z oznaczeniami pierwszymi w samej grupie badanej.
Wyniki: Uzyskano wyŜsze stęŜenia prohepcydyny w grupie odniesienia (154,12
± 73,45, mediana 142,95 ng/ml, zakres wartości: 57,0-297,04 ng/ml) niŜ w pierwszym
oznaczeniu w grupie badanej (92,54 ± 79,44, mediana 60,09 ng/ml, zakres wartości:
28,15-401,57 ng/ml), p=0,0002. StęŜenie prohepcydyny w grupie badanej było
znamiennie niŜsze takŜe w drugim oznaczeniu w porównaniu z grupą odniesienia
(p=0,0001). Wykazano znamienne statystycznie róŜnice pomiędzy pierwszym
oznaczeniem w grupie badanej a grupą odniesienia w zakresie: liczby leukocytów
(wyŜsza w grupie badanej, p=0,03), liczby granulocytów podzielonych (wyŜsza
w grupie badanej, p=0,001), retikulocytozy (wyŜsza w grupie badanej, p=0,01), stęŜenia
Ŝelaza (niŜsze w grupie badanej, p < 0,0001), TIBC (wyŜsze w grupie badanej,
p=0,009), wysycenia transferyny Ŝelazem (niŜsze w grupie badanej, p < 0,0001), CRP
(wyŜsze w grupie badanej, p < 0,0001). Porównując drugie oznaczenia w grupie
badanej z grupą odniesienia, stwierdzono róŜnice statystycznie istotne pod względem:
liczby erytrocytów (niŜsza w grupie badanej, p=0,03), stęŜenia hemoglobiny (niŜsze
112