Ocena przydatności oznaczania prohepcydyny w przebiegu ...

stęŜenie Ŝelaza po jedzeniu w porównaniu z badaniami na czczo). [12,32]
U noworodków karmionych średnio co 2-3 godziny trudno byłoby uzyskać badania na
czczo bez pozostawienia dzieci na całkowitym Ŝywieniu pozajelitowym, co ze
względów etycznych zarzucono juŜ przy formuowaniu protokołu badania. Ponadto
konieczność pilnego wykonania badań laboratoryjnych przy podejrzeniu zakaŜenia nie
pozwala na odraczanie pobrania krwi z powodu karmienia noworodka. Pomimo to
w naszym badaniu stęŜenie Ŝelaza u noworodków z zakaŜeniem było niŜsze niŜ
w grupie odniesienia. StęŜenie Ŝelaza w pierwszym oznaczeniu w grupie badanej
najsilniej korelowało z wysyceniem transferyny Ŝelazem (współczynnik Spearmana
0,87; p < 0,0001), CRP (współczynnik Spearmana –0,61; p=0,0001), liczbą
granulocytów pałeczkowatych we wzorze odsetkowym krwinek białych (współczynnik
Spearmana –0,44; p=0,0078) oraz dobą Ŝycia w dniu wykonania badania (współczynnik
Spearmana 0,43; p=0,01). Jest oczywista korelacja ze stęŜeniem Ŝelaza (wzór na
wysycenie transferyny w % = stęŜenie Ŝelaza : SIBC x 100). Ujemny współczynnik
Spearmana w przypadku CRP i granulocytów pałeczkowatych świadczy o tym, Ŝe im
bardziej podwyŜszone były wykładniki zakaŜenia, tym bardziej obniŜało się stęŜenie
Ŝelaza w surowicy krwi i wysycenie transferyny Ŝelazem. Liczba leukocytów wykazała
korelację statystycznie znamienną z: liczbą limfocytów we wzorze odsetkowym
(współczynnik Spearmana -0,57, p=0,0003), liczbą granulocytów podzielonych
(współczynnik Spearmana 0,37, p=0,03), liczbą granulocytów pałeczkowatych
(współczynnik Spearmana 0,34, p=0,04), wysyceniem transferyny Ŝelazem
(współczynnik Spearmana -0,36, p=0,03). PowyŜsze korelacje potwierdzają najczęstsze
zmiany w zakresie leukocytozy i wzoru odsetkowego krwinek białych w czasie
zakaŜenia u noworodka. [76,81,92] Z kolei ujemna korelacja pomiędzy leukocytozą
a wysyceniem transferyny Ŝelazem wskazuje na wpływ nasilenia stanu zapalnego na ten
parametr. ZakaŜenie o większym nasileniu (wyŜsze CRP) powodowało znaczniejsze
obniŜenie stęŜenia Ŝelaza we krwi, a co za tym idzie – zmniejszenie wysycenia
transferyny Ŝelazem. Wszystkie powyŜsze wyniki pozostają w zgodności ze zjawiskiem
sekwestracji Ŝelaza w układzie siateczkowo-śródbłonkowym podczas zakaŜenia
i potwierdzają silną zaleŜność metabolizmu Ŝelaza u noworodków od stanu zapalnego.
Jak wiadomo, ferrytyna oprócz funkcji białka zapasowego Ŝelaza jest jednym z białek
ostrej fazy. Nie wykazano jednak istotności statystycznej w zakresie róŜnicy stęŜenia
95