Ocena przydatności oznaczania prohepcydyny w przebiegu ...

Przechowywanie Ŝelaza
Jak juŜ wspomniano, szpik kostny, wątroba i śledziona są waŜnymi miejscami
gromadzenia Ŝelaza zapasowego. Ferrytyna jest pulą Ŝelaza szybko uruchamianą, gdy
zwiększa się zapotrzebowanie na Ŝelazo. Zawiera 24% Ŝelaza elementarnego. JeŜeli
podaŜ Ŝelaza przekracza moŜliwości przechowywania w postaci ferrytyny, Ŝelazo jest
wbudowywane w hemosyderynę. Hemosyderyna, nierozpuszczalna w wodzie forma
ferrytyny, zawiera więcej Ŝelaza (do 35%), ale uruchomienie Ŝelaza z tej puli jest
trudniejsze i przebiega bardzo powoli. Wątroba przechowuje > 60% Ŝelaza zapasowego
organizmu, z czego około 95% w postaci ferrytyny w hepatocytach, a 5% stanowi
hemosyderyna w komórkach Kupffera. Pozostałe 40% puli zapasowej Ŝelaza znajduje
się w tkance mięśniowej i komórkach układu siateczkowo-śródbłonkowego
(hemosyderyna głównie w komórkach układu siateczkowo-śródbłonkowego).
[4,12,24,26,31,32]
Dystrybucja Ŝelaza pomiędzy poszczególnymi kompartmentami
Poza wchłanianiem z przewodu pokarmowego głównym źródłem Ŝelaza krąŜącego we
krwi są makrofagi układu siateczkowo-śródbłonkowego i hepatocyty. Zmiany w błonie
komórkowej starzejących się erytrocytów (utrata coraz większych ilości reszt kwasu
neuraminowego z glikoprotein błonowych) powodują, Ŝe pod koniec swojego Ŝycia
krwinki czerwone opłaszczone przeciwciałami IgG są rozpoznawane i poddawane
fagocytozie przez makrofagi śledziony i komórki Kupffera. Odzyskiwane Ŝelazo
w makrofagach zasila tzw. zmienną (labilną) pulę Ŝelaza (labile iron pool = LIP). Z tej
puli Ŝelazo moŜe być bezpośrednio transportowane do krwi za pośrednictwem
ferroportyny w błonie komórkowej makrofagów (tak, jak przebiega transport
z enterocytów do krwi) lub jest odkładane w postaci ferrytyny. Około 85% Ŝelaza
pochodzącego z degradacji hemoglobiny ponownie trafia do krwi w postaci związanej
z transferyną lub ferrytyną. Szpik kostny wykazuje największe zapotrzebowanie na
Ŝelazo i tam transportowane jest > 80% Ŝelaza z krwi. [4,24,26]
23