Ocena przydatności oznaczania prohepcydyny w przebiegu ...

wstrzyknięciu LPS, a po 22 godzinach stęŜenie Ŝelaza obniŜało się o 57%. Zwiększenie
wydalania hepcydyny z moczem wyprzedzało efekt obniŜenia stęŜenia Ŝelaza
w surowicy krwi i było maksymalne w 6 godzin po podaniu LPS, następnie obniŜało
się, ale pozostawało na wyŜszym poziomie w porównaniu z okresem przed
wstrzyknięciem LPS. [74] Ze względów etycznych nie moŜna przeprowadzić
podobnego badania u dzieci, a hipotezy związane z patofizjologią stanu zapalnego
u noworodków stawiane są w oparciu o model zwierzęcy, badania u dorosłych lub
badania in vitro. NaleŜy zdecydowanie podkreślić, Ŝe nawet u dorosłych poddanych
działaniu lipopolisacharydu widać było róŜnicę pomiędzy zmianami stęŜenia
prohepcydyny we krwi i hepcydyny w moczu (praktycznie stałe stęŜenie prohepcydyny
przez niemal dobę i zwiększenie wydalania hepcydyny juŜ po 6 godzinach od podania
LPS). Prawdopodobnie ocena stęŜenia prohormonu nie oddaje w pełni dynamiki
procesów patofizjologicznych łączących zakaŜenie z metabolizmem Ŝelaza.
Zaskakujące jest znamiennie statystycznie niŜsze niŜ w grupie odniesienia stęŜenie
prohepcydyny w grupie badanej, odwrotnie od oczekiwanego kierunku zmian.
Większość oznaczeń wykonywano bezpośrednio po rozpoznaniu zakaŜenia, być moŜe
zbyt wcześnie na uzyskanie oznaczenia maksymalnego stęŜenia prohepcydyny.
U jednego z chłopców (M.W., nr włączenia 53) łącznie z kontrolnymi badaniami
wykładników stanu zapalnego wykonano oznaczenie stęŜenia prohepcydyny trzykrotnie
(wyjątkowo i niezgodnie z protokołem badania) w odstępie odpowiednio 7 i 5 dni.
Otrzymano jednak waŜne wyniki, poniewaŜ okazało się, Ŝe stęŜenie prohepcydyny
wzrosło podczas skutecznego leczenia zakaŜenia, a ostatecznie było niŜsze niŜ
wyjściowe (według kolejności oznaczania stęŜenie prohepcydyny wynosiło:
58,02 ng/ml, 60,64 ng/ml i 56,56 ng/ml). Pojedynczy wynik nie pozwala wnioskować
w sposób wiąŜący, ale mógłby być podstawą do postawienia hipotezy na temat
przesunięcia w czasie maksymalnej syntezy prohepcydyny w stosunku do początku
zakaŜenia. Biorąc pod uwagę dobę Ŝycia noworodka, w której wykonano pierwsze
oznaczenie morfologii krwi obwodowej oraz normy wskaźników
czerwonokrwinkowych w odniesieniu do wieku noworodka, w grupie badanej
u 25 noworodków (25/35 - 71%), a w grupie odniesienia u 9 noworodków (9/28 - 32%)
rozpoznano niedokrwistość. NaleŜy ten fakt wziąć pod uwagę takŜe w rozwaŜaniu
przyczyn niŜszego stęŜenia prohepcydyny w grupie badanej, poniewaŜ anemia jest
92