Ocena przydatności oznaczania prohepcydyny w przebiegu ...

wzrostu stęŜenia ferrytyny w surowicy krwi pomimo oznaczeń wykonanych zaledwie
2 dni po transfuzji KKCz. [94] StęŜenie ferrytyny w pierwszym oznaczeniu w naszej
grupie badanej korelowało ze: stęŜeniem rozpuszczalnego receptora transferyny
(współczynnik Spearmana -0,41, p=0,02), z liczbą retikulocytów (współczynnik
Spearmana -0,40, p=0,02), dobą Ŝycia w dniu badania (współczynnik Spearmana 0,39,
p=0,02), stęŜeniem transferyny (-0,37, p=0,03). Pomimo zakaŜenia istotniejsze były
parametry stale związane z metabolizmem Ŝelaza i chociaŜ korelacja nie była silna, to
jednak najbardziej znacząco ferrytyna była powiązana z sTfR i liczbą retikulocytów (im
niŜsze stęŜenie ferrytyny, tym wyŜsze stęŜenie sTfR i transferyny). Wszystkie powyŜsze
zmienne podlegają wpływowi stanu zapalnego, ale statystycznie znamienne były
korelacje pomiędzy wskaźnikami statusu Ŝelaza, a nie pomiędzy ferrytyną i CRP lub
leukocytozą. Oprócz stęŜenia Ŝelaza korelację ze stęŜeniem białka C-reaktywnego
wykazano w przypadku stęŜenia transferyny (współczynnik Spearmana -0,39, p=0,02).
Korelacja ta była znacznie słabsza niŜ pomiędzy CRP a stęŜeniem Ŝelaza. Zmniejszenie
syntezy transferyny podczas zakaŜenia nierozerwalnie łączy się ze zjawiskiem
redystrybucji Ŝelaza. Transport Ŝelaza do komórek linii erytropoetycznej zostaje
zahamowany, a Ŝelazo magazynowane jest w cząsteczkach ferrytyny, głównie
w układzie siateczkowo-śródbłonkowym. [26] Stwierdzono znamienne statystycznie
i dość silne korelacje pomiędzy transferyną a: wskaźnikiem sTfR/log ferrytyna
(współczynnik Spearmana 0,55, p=0,0008), TIBC (0,53, p=0,0009), sTfR (0,52,
p=0,001), MCV (0,43, p=0,01). Jak widać, stęŜenie transferyny silniej korelowało
z parametrami biochemicznymi metabolizmu Ŝelaza niŜ z CRP. Na szczególną uwagę
zasługuje fakt, Ŝe udowodniono korelację pomiędzy transferyną a TIBC. Badania te,
chociaŜ wykonane innymi metodami, dotyczą zdolności wiązania Ŝelaza przez surowicę
(bezpośrednio - oznaczenie stęŜenia białka transportującego Ŝelazo w surowicy lub
pośrednio - wiązanie nadmiaru jonów Ŝelaza zaleŜne takŜe od obecności transferyny
w surowicy). Dodatnia korelacja między transferyną a rozpuszczalnym receptorem
transferyny jest kolejnym dowodem na zmiany, które mają w efekcie doprowadzić do
zwiększenia dostępności Ŝelaza dla komórek w sytuacji wzrostu zapotrzebowania na
Ŝelazo. Wraz ze zwiększeniem stęŜenia białka transportera musi zwiększyć się ilość
receptora na błonie komórkowej. Bez współdziałania tego kompleksu Ŝelazo nie moŜe
przedostać się do wnętrza komórki i nawet przy nadmiarze pierwiastka w surowicy nie
97