Prognoza oddziaływania na środowisko - Województwo Małopolskie

górnośląska). Zapoczątkowane w dewonie obniżanie podłoża (subsydencja) trwało w karbonie przystopniowej zmianie warunków sedymentacji na fliszową/fliszopodobną (kulm) – postępującej od Wku SE i S – a od wczesnego namuru po najwyższy westfal molasową, z utworami węglonośnymi.Osady karbonu, w większości górnego, mają w zapadlisku miąższość kilku kilometrów, większą wzachodniej części niecki. Karbon dolny reprezentują przeważnie wapienie i łupki, a podrzędniedolomity. W stropie występują drobnookruchowe osady morskie – mułowce i iłowce, a w częściwschodniej także piaskowce. Osady karbonu górnego to głównie piaskowce, mułowce, iłowce, łupkiiłowcowe i mułowcowe, węgiel kamienny i wapienie – naprzemianległe, o zróżnicowanejreprezentacji w poszczególnych seriach. W profilu geologicznym karbonu górnego (produktywnego)wydziela się kolejno cztery serie litostratygraficzne: serię paraliczną (namur A), górnośląską seriępiaskowcową (namur B, C), serię mułowcową (westfal A, B) oraz krakowską serię piaskowcową(westfal C, D). Warstwy libiąskie (westfal D), występują głównie we wschodniej części niecki.Sedymentację karbońską kończy terrygeniczna arkoza kwaczalska, występująca lokalnie na wschód izachód od Chrzanowa.Zapadniętą część sztywnej górnośląskiej kry krystalicznej o kształcie trójkąta otaczają odpółnocy i północnego wschodu pasma górskie krakowskiej gałęzi waryscydów – górnośląskiej strefyfałdowej. Łuk górski, zerodowany i przykryty młodszymi skałami mezozoicznymi i kenozoicznymi,tworzy kilka asymetrycznych fałdów, zbudowanych ze skał osadowych staro- i młodopaleozoicznych,niekiedy zmetamorfizowanych i zmineralizowanych. W skały osadowe lokalnieintrudowały skały magmowe, np. w rejonie Pilicy czy Mrzygłodu, czego efektem jest okruszcowanieminerałami polimetalicznymi. Między Zawierciem i Siewierzem skały budujące opisywane fałdylokalnie wynurzają się na powierzchnię spod utworów monokliny śląsko-krakowskiej. W obrębiewychodni koło Siewierza istnieją czynne, duże kamieniołomy dolomitów dewońskich, cenionychjako surowiec w hutnictwie stali.Wschodnia część bloku górnośląskiego ma budowę zrębową. Wąski zrąb Rzeszotar,ograniczony od zachodu i wschodu uskokami o amplitudzie sięgającej przeszło 1500 m, ograniczaod południowego wschodu nieckę górnośląską, ciągnąc się od strefy uskokowej Kraków – Lubliniecna północ od Krakowa, w kierunku Myślenic i Wiśniowej. Zrąb budują głównie archaiczno -wczesnoproterozoiczne skały krystaliczne, częściowo przykryte skałami okruchowymi ediakaru ikambru dolnego, a w okolicy Krakowa lokalnie również osadami klastycznymi i węglanowymidewonu. Od wschodu ze zrębem Rzeszotar graniczy rów Liplasu (Rzeszotar), w którym zapadniętepodłoże krystaliczne pokrywają utwory klastyczne kambru dolnego, węglanowe skały dewonu orazwęglanowe i klastyczne skały karbonu dolnego.Kopuła Bielska – Białej (wyniesienie Andrychowa) tworzy południową część blokugórnośląskiego. Zbudowana jest w wyniesionych neoproterozoicznych skał krystalicznych orazanchimetamorficznych utworów klastycznych ediakaru.Blok małopolski, w części położonej w regionie południowym, nie jest podzielony namniejsze jednostki. Utwory prekambryjskie (ediakar) i paleozoiczne (od kambru po karbon) tworząliczne, przeważnie niewielkie struktury blokowe.W permie utwory karbonu zostały głęboko zerodowane i pocięte uskokami. W saalskiej faziegórotwórczej powstał rów Sławkowa, biegnący od Krakowa po rejon Piekar Śląskich. Jest wąskimzapadliskiem wypełnionym głównie zlepieńcami, glinami i wulkanitami. Kolejne dyslokacjetektoniczne miały miejsce podczas młodszych ruchów górotwórczych, dzieląc górotwór na licznebloki o charakterze zrębowym.Mezozoiczne piętro strukturalne.Na zrównane podłoże paleozoiczne wielokrotnie wkraczały morza. W zmiennych warunkach13