Prognoza oddziaływania na środowisko - Województwo Małopolskie

ciągnie się od doliny Skawy do rejonu doliny Białej rozszerzając się w kierunku wschodnim od 15do 30 km. Granica południowa biegnie do Dunajca wzdłuż czoła nasunięcia płaszczowinymagurskiej, które tworzy próg Beskidu Średniego i Wyspowego. Część północną, wykształconą nacałej szerokości, budują płaskie płaty wyżynne 350-420 m n.p.m., rozdzielone niewielkimikotlinami. W części wschodniej, powyżej wyraźnego progu czchowskiego wznosi się zwarty płatwysokiego Pogórza Cieżkowickiego o wyrównanych garbach wododzielnych rozciętych głębokimidolinami. Pogórze Ciężkowickie zamyka od północnego wschodu Kotlinę Sądecką pochodzeniatektonicznego, o erozyjnie sterasowanym dnie opadającym od 310 do 270 m n.p.m.Pogórza Śląskie i Wielickie mają krajobraz wyżynny lessowy lub krzemianowy, przy czymw kierunku wschodnim ten drugi zdecydowanie przeważa.Na wschód od doliny Białej strefa pogórzy rozszerza się do ok. 70 km, przyjmując wyraźnąpasowość rzeźby nawiązującą do struktur geologicznych. Od okolic Pilzna w kierunku wschodnimciągnie się Pogórze Dynowskie o zwartych, wyrównanych wierzchowinach (350 – 450 m n.p.m),oddzielonych dolinami do 150 – 200 m głębokości. Od zakola Białej w rejonie Tuchowa biegnie pasPogórza Strzyżowskiego, złożonego z wałów wysokich pogórzy sięgających przeszło 500 m n.p.mi oddzielonych kotlinami. Rzeźba Pogórza Strzyżowskiego jest mocno zróżnicowana, wysokościwzględne wahają się od 50 do 300 m. Obniżenie którym biegnie dolny odcinek doliny Ropy stanowizachodnią część Dołów Jasielsko- Sanockich, złożonych z szeregu płaskodennych kotlin 250-300 mn.p.m. Dominuje krajobraz wyżynny na skałach krzemianowych, krajobraz równin śródgórskichpanuje w obniżeniu Dołów Jasielsko- Sanockich, krajobraz den dolinnych zaznacza się na niskichterasach akumulacyjnych Białej, Ropy i Wisłoki.Beskidy (Zachodnie) tworzą wyższy, południowy stopień tej części Karpat Zewnętrzych.Granicę między Pogórzem Śląskim a Beskidami tworzy bardzo wyraźny próg o wysokościwzględnej 500-800 m. Na wschód od doliny Skawy próg staje się niższy i mniej wyrazisty,a Pogórza wciskają się zatoczkami między niższe pasma Beskidu Średniego i Wyspowego.W Beskidach można wyróżnić typy rzeźby: gór średnich i niskich, pogórza i kotlinśródgórskich oraz den dolinnych. Rzeźba gór nawiązuje do zróżnicowanej odporności skałbudujących płaszczowiny śląską i magurską oraz do tektoniki. Kształtowana jest głównie przezprocesy rzeczne i stokowe. Odporne piaskowce godulskie, lgockie i częściowo istebniańskie,budujące serie fliszowe płaszczowiny śląskiej, tworzą zwarte, monoklinalne bloki Beskidu Śląskiegoi Małego (Beskidy Morawsko – Śląskie). Obok skał odpornych na denudację, występują tu seriemało odpornych łupków cieszyńskich i istebniańskich oraz rozsypliwych piaskowcówistebniańskich. Rozcinają je głębokie doliny często o niewyrównanym profilu podłużnymi o stromych, niejednokrotnie skalistych zboczach.Beskid Żywiecki składa się ze zwartych, szerokich pasm gór średnich (sięgającychnajczęściej 1100-1500 m n.p.m.), oddzielonych wąskimi dolinami, tworzącymi trzy grupy (Wlk.Raczy, Pilska, Babiej Góry) o odmiennym charakterze, kończących się na północnym wschodziegłęboko rozciętym płaskowyżem Beskidu Średniego (700-800 m n.p.m.), którego krawędź opada kuPogórzu Wielickiemu. Grzbiety Beskidu Żywieckiego budują płaskie nasunięcia i fałdy seriiodpornych piaskowców magurskich i częściowo inoceramowych. Poprzegradzane są skałamipodatnymi na erozję, głównie łupkami ilastymi.W mało odpornych seriach skalnych zalegających między Beskidami Morawsko – Śląskimi iBekidem Żywieckim wykształciło się Obniżenie Jabłonkowskie. W jego obrębie charakter pogórzaograniczonego górami ma obszar Bramy Koniakowskiej, zaś Kotlina Żywiecka i Kotlina Jeleśni sąkotlinami erozyjnymi. Wschodnią część Obniżenia tworzy Brama Krzeszowska, gdzie z poziomupogórskiego (ok. 550 m. n.p.m.) wyrasta szereg równoległych grzbietów o wysokości względnej do150 - 200 m.22