Materiały - Wydział Technologii Chemicznej - Poznan.pl

OZNACZANIE WYBRANYCH FORM RTĘCIMETODĄ TSIL USA DLLME W POŁĄCZENIUZ CV AASJ. Werner, E. Stanisz, H. MatusiewiczPolitechnika Poznańska, Zakład Chemii Ogólnej i Analitycznejul. Piotrowo 3, 60-965 PoznańRtęć (Hg) jest jednym z najbardziej toksycznych pierwiastków śladowych,istnieje w środowisku w formach nieorganicznych (Hg 2+ , Hg + , HgS) orazorganicznych (CH 3 Hg + , C 2 H 5 Hg + , C 6 H 5 Hg + ).Ze względu na niskie stężenie form rtęci w większości próbekrzeczywistych, przed oznaczaniem wymagane jest ich wydzielenie z matrycyi wzbogacenie. W tym celu stosowane są techniki ekstrakcyjne, główniemikroekstrakcja ciecz-ciecz, mikroekstrakcja do fazy stałej oraz techniki pochodnewykorzystujące ultradźwięki lub promieniowanie mikrofalowe. Ponadto,w nowoczesnych technikach ekstrakcyjnych, zgodnie z zasadami „zielonej chemii”,coraz częściej jako ekstrahenty stosuje się ciecze jonowe, zamiast toksycznychrozpuszczalników organicznych.Spośród metod oznaczania rtęci w próbkach rzeczywistych najczęściejstosowana jest absorpcyjna spektrometria atomowa z generowaniem zimnych par (CVAAS, cold vapour atomic absorption spectrometry). Metoda ta polega na redukcjirtęci (II) do rtęci (0) prze użyciu SnCl 2 lub NaBH 4 , a uzyskana w ten sposób rtęćcharakteryzuje się wysoką prężnością par.Celem niniejszych badań było oznaczenie rtęci nieorganicznej (Hg 2+ ) oraz rtęciorganicznej (CH 3 Hg + ) w próbkach rzeczywistych. W etapie wzbogacania próbkizastosowano wspomaganą ultradźwiękami, dyspersyjną mikroekstrakcję ciecz-cieczprzy użyciu cieczy jonowej (TSIL USA DLLME, task specific ionic liquid,ultrasound-assisted dispersive liquid-liquid microextraction). Zastosowana cieczjonowa - tiosalicylan metylotrioktyloamoniowy była jednocześnie czynnikiemkompleksującym oraz ekstrahentem. W etapie oznaczania zastosowano technikęabsorpcyjnej spektrometrii atomowej w połączeniu z generowaniem zimnych par, doktórej wykorzystano analizator rtęci Aula-254 wyposażony w lampę bezelektrodowąemitująca promieniowanie o długości fali 253,7 nm. Poprawność opracowanejmetody analitycznej sprawdzono oznaczając rtęć w wybranych certyfikowanychmateriałach odniesienia.83