AFAD Ankara 2015
184-2015070617353-kutle-hareketleri-temel-kilavuz_tr
184-2015070617353-kutle-hareketleri-temel-kilavuz_tr
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
2.3.1. Kütlesel Özellikler<br />
Heyelanların kütlesel özelliklerinin belirlenmesinde, kılavuz kapsamında WP/WLI (1993) tarafından önerilen<br />
tanımlamalar dikkate alınmış ve Şekil 2.8’de sunulmuştur:<br />
Şekil 2.8. Heyelanların kütlesel özellikleri (WP/WLI, 1993).<br />
TANIMLAMALAR<br />
1. Taç: Bir heyelanda ana aynanın (2) en yüksek<br />
kesimine yakın konumdaki yer değiştirmemiş<br />
malzemenin bulunduğu yerdir.<br />
2. Ana Ayna: Kayan malzemenin (13) hareketi<br />
sonucu gelişmiş ve kaymayı çevreleyen örselenmemiş<br />
zemin üzerindeki dik veya dike yakın<br />
yüzeydir. Kayma yüzeyinin (10) görünür kesimini<br />
karşılık gelmektedir.<br />
3. Tepe: Kayan malzeme (13) ile ana aynanın (2)<br />
temas yüzeyindeki en yüksek nokta.<br />
4. Heyelan üst kesimi: Yerdeğiştirmemiş malzeme<br />
ile taç (1) kısmı arasındaki temas yüzeyi boyunca<br />
kaymış olan malzemenin üst kısımlarıdır.<br />
5. Tali ayna: Kayan kütle (17) içinde meydana<br />
gelen farklı hareketler nedeniyle yerdeğiştiren<br />
malzemenin üst kısmındaki dik veya dike yakın<br />
yüzeydir.<br />
6. Ana Kütle: Ana ayna (2) ile kayma yüzeyinin topuğu<br />
(11) arasında kalan ve kayma yüzeyini (10)<br />
üzerleyen duraysızlığa uğramış (yerdeğiştirmiş)<br />
malzemedir.<br />
7. Heyelan Eteği: Kayma yüzeyinin topuğundan<br />
(11) eğim aşağı yönde uzanan yerdeğiştirmemiş<br />
malzemenin bir bölümüdür.<br />
8. Heyelan Uç Noktası: Heyelanın topuk (9) kısmında<br />
bulunan, duraysızlığın tepe (3) noktasına<br />
en uzak noktadır.<br />
9. Topuk: Ana aynadan (2) en uzakta bulunan yerdeğiştirmiş<br />
malzemenin uç kesimidir.<br />
10. Kayma yüzeyi: Orjinal topoğrafyanın (20) üzerinde<br />
bulunan yerdeğiştirmiş malzemenin alt sınırındaki<br />
yüzeydir.<br />
11. Kayma yüzeyi topuğu: Kayma yüzeyinin en alt<br />
kısmı (10) ile orjinal topoğrafyanın (20) arakesitidir.<br />
12. Ayrılma yüzeyi: Heyelanın eteklerinin (7) üzerinde<br />
yer aldığı orjinal topoğrafyadır (20).<br />
13. Yerdeğiştiren malzeme: Heyelan hareketi sırasında<br />
orjinal konumunu değiştirmiş malzemedir.<br />
14. Kayma zonu: Heyelan sırasında kayan malzemenin<br />
orijinal topoğrafik kotunun dahaaltında<br />
bulunduğu kısımdır.<br />
15. Birikme zonu: Heyelan sırasında kayan malzemenin<br />
orijinal topoğrafik kotunun dahaüstünde<br />
bulunduğu kısımdır.<br />
16. Çöküntü: Ana ayna (2), kayan kütle (17) ve orijinal<br />
topoğrafya (20) ile sınırlandırılmış hacimdir.<br />
17. Kayan Kütle: Orijinal topoğfanın altında, kayma<br />
yüzeyi (10) üzerinde bulunan kayan malzemenin<br />
hacmidir.<br />
18. Birikme zonu: Orijinal topoğrafya (20) üzerinde<br />
bulunan kayan malzemenin (13) hacmidir.<br />
19. Heyelan kanadı: Duraysızlığı, hareket etmemiş<br />
kesimden ayıran kenar kısımlardır.<br />
20. Orjinal topoğrafya: Heyelan gerçekleşmeden<br />
önceki orjinal topoğrafik yüzeydir.<br />
Bütünleşik Tehlike Haritalarının Hazırlanması<br />
HEYELAN-KAYA DÜŞMESİ<br />
TEMEL KILAVUZ<br />
27