12.10.2015 Views

AFAD Ankara 2015

184-2015070617353-kutle-hareketleri-temel-kilavuz_tr

184-2015070617353-kutle-hareketleri-temel-kilavuz_tr

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

2.3.1. Kütlesel Özellikler<br />

Heyelanların kütlesel özelliklerinin belirlenmesinde, kılavuz kapsamında WP/WLI (1993) tarafından önerilen<br />

tanımlamalar dikkate alınmış ve Şekil 2.8’de sunulmuştur:<br />

Şekil 2.8. Heyelanların kütlesel özellikleri (WP/WLI, 1993).<br />

TANIMLAMALAR<br />

1. Taç: Bir heyelanda ana aynanın (2) en yüksek<br />

kesimine yakın konumdaki yer değiştirmemiş<br />

malzemenin bulunduğu yerdir.<br />

2. Ana Ayna: Kayan malzemenin (13) hareketi<br />

sonucu gelişmiş ve kaymayı çevreleyen örselenmemiş<br />

zemin üzerindeki dik veya dike yakın<br />

yüzeydir. Kayma yüzeyinin (10) görünür kesimini<br />

karşılık gelmektedir.<br />

3. Tepe: Kayan malzeme (13) ile ana aynanın (2)<br />

temas yüzeyindeki en yüksek nokta.<br />

4. Heyelan üst kesimi: Yerdeğiştirmemiş malzeme<br />

ile taç (1) kısmı arasındaki temas yüzeyi boyunca<br />

kaymış olan malzemenin üst kısımlarıdır.<br />

5. Tali ayna: Kayan kütle (17) içinde meydana<br />

gelen farklı hareketler nedeniyle yerdeğiştiren<br />

malzemenin üst kısmındaki dik veya dike yakın<br />

yüzeydir.<br />

6. Ana Kütle: Ana ayna (2) ile kayma yüzeyinin topuğu<br />

(11) arasında kalan ve kayma yüzeyini (10)<br />

üzerleyen duraysızlığa uğramış (yerdeğiştirmiş)<br />

malzemedir.<br />

7. Heyelan Eteği: Kayma yüzeyinin topuğundan<br />

(11) eğim aşağı yönde uzanan yerdeğiştirmemiş<br />

malzemenin bir bölümüdür.<br />

8. Heyelan Uç Noktası: Heyelanın topuk (9) kısmında<br />

bulunan, duraysızlığın tepe (3) noktasına<br />

en uzak noktadır.<br />

9. Topuk: Ana aynadan (2) en uzakta bulunan yerdeğiştirmiş<br />

malzemenin uç kesimidir.<br />

10. Kayma yüzeyi: Orjinal topoğrafyanın (20) üzerinde<br />

bulunan yerdeğiştirmiş malzemenin alt sınırındaki<br />

yüzeydir.<br />

11. Kayma yüzeyi topuğu: Kayma yüzeyinin en alt<br />

kısmı (10) ile orjinal topoğrafyanın (20) arakesitidir.<br />

12. Ayrılma yüzeyi: Heyelanın eteklerinin (7) üzerinde<br />

yer aldığı orjinal topoğrafyadır (20).<br />

13. Yerdeğiştiren malzeme: Heyelan hareketi sırasında<br />

orjinal konumunu değiştirmiş malzemedir.<br />

14. Kayma zonu: Heyelan sırasında kayan malzemenin<br />

orijinal topoğrafik kotunun dahaaltında<br />

bulunduğu kısımdır.<br />

15. Birikme zonu: Heyelan sırasında kayan malzemenin<br />

orijinal topoğrafik kotunun dahaüstünde<br />

bulunduğu kısımdır.<br />

16. Çöküntü: Ana ayna (2), kayan kütle (17) ve orijinal<br />

topoğrafya (20) ile sınırlandırılmış hacimdir.<br />

17. Kayan Kütle: Orijinal topoğfanın altında, kayma<br />

yüzeyi (10) üzerinde bulunan kayan malzemenin<br />

hacmidir.<br />

18. Birikme zonu: Orijinal topoğrafya (20) üzerinde<br />

bulunan kayan malzemenin (13) hacmidir.<br />

19. Heyelan kanadı: Duraysızlığı, hareket etmemiş<br />

kesimden ayıran kenar kısımlardır.<br />

20. Orjinal topoğrafya: Heyelan gerçekleşmeden<br />

önceki orjinal topoğrafik yüzeydir.<br />

Bütünleşik Tehlike Haritalarının Hazırlanması<br />

HEYELAN-KAYA DÜŞMESİ<br />

TEMEL KILAVUZ<br />

27

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!