rancangan tempatan morib - JPBD Selangor

Rancangan Tempatan
MORIB – TG. SEPAT
2002-2020
JILID I – LAPORAN RANCANGAN TEMPATAN
BAB 3
v. Cadangan Kawalan Pembangunan Di Pesisiran Pantai Yang Mempunyai Kawasan Hutan
Paya Bakau Atau Berhampiran Dengan Kawasan Hutan Paya Bakau
• Perlu menyediakan anjakan pembangunan am iaitu 60m untuk pantai berpasir dan 400 m untuk
pantai yang ditumbuhi bakau kecuali jika:
- Tiada pembangunan dibenarkan di atas ‘dune’ pantai, beting pasir dan spit pasir serta
di kawasan hutan paya bakau yang digazet sebagai rizab hutan.
- Penggunaan ‘vertical faced wall’ untuk perlindungan hakisan pantai tidak digalakkan.
- Menyediakan paras platform untuk kerja pembangunan yang mengambilkira ‘run-up’
pada ‘significant wave height’.
- Kesemua kawasan dalam had anjakan 60 m untuk kawasan pantai berpasir dan 400m
(untuk hutan paya bakau) seharusnya dikekalkan sebagai Tanah Kerajaan dan tidak
seharusnya diluluskan untuk pemilikan.
• Pantai rekreasi awam hendaklah dikenalpasti khususnya kawasan yang mempunyai jalan
masuk.
• Rekreasi awam dibenarkan dalam kawasan rizab pantai (60 m) bagi aktiviti yang tidak
melibatkan struktur binaan seperti ‘jogging track’, tapak perkhemahan, kawasan istirehat,
kawasan berkelah, pejabat pengurusan, pusat cenderamata dan kemudahan-kemudahan
sokongan seperti tandas awam, tempat duduk, tempat letak kereta, ‘jogging track’ dan lain-lain
keperluan yang berkaitan.
• Pantai harus dibuka untuk semua orang awam.
• Perlu mengawal ketinggian bangunan terutamanya lot yang berhampiran pantai.
• Sistem pembetungan dan perparitan hendaklah menghala ke sistem dalaman dan tidak
disalurkan terus ke laut.
• Memastikan pembangunan perumahan hanya berdensiti sederhana dan rendah untuk tujuan
ekologi, menjaga estetika dan ‘carrying capacity’ pantai di mana kawasan perumahan ini perlu
dipisahkan dengan zon pantai oleh jalan perkhidmatan awam selebar 15 m – 20 m serta pejalan
kaki yang berlandskap.
• Menyediakan sebuah jalan untuk akses orang awam ke pantai.
• Sebarang kerja menggali atau mengambil pasir pada semua bahagian sungai adalah dilarang
agar proses penyumbangan pasir kepada pantai yang wujud secara semula jadi tidak
terganggu.
• Sebarang pembinaan yang akan menghalang aktiviti pengangkutan sedimen mengikut arus
pesisiran pantai adalah tidak dibenarkan.
• Garis Panduan Perancangan di Kawasan Pesisiran Pantai yang disediakan oleh JPBD dan
syarat lain yang ditetapkan oleh RSKL mesti digunapakai bagi setiap jenis permohonan
pembangunan di kawasan rancangan tempatan ini.
• Sebarang aktiviti pemuliharaan kawasan pantai hanya dibenarkan untuk dijalankan di bahagian
luar pantai dan perlulah mengekalkan keadaan pantai berpasir sedia ada.
v. Cadangan Garis Panduan Mengurangkan Hakisan Untuk Tujuan Pemeliharaan Hutan
Paya Bakau
• Kerja kawalan hakisan pantai dan anjakan penyelenggaraan yang mencukupi perlu disediakan.
Bagaimanapun, kawalan hakisan seperti ‘vertical faced wall’ tidak digalakkan. Sistem dinamik
yang mengawal pembentukan pantai secara seimbang perlu dikekalkan.
• Sebarang aktiviti di semua bahagian Sg. Langat adalah tidak digalakkan agar penyumbangan
pasir kepada pantai yang berlaku secara semula jadi tidak terganggu.
• Kerja-kerja menggali atau mengambil pasir di semua bahagian dan zon dinamik pantai dari
kuala Sg. Langat hingga Tumbok adalah tidak dibenarkan.
• Sebarang pembinaan yang menghalang pengangkutan sedimen mengikut arus pesisiran pantai
adalah tidak dibenarkan.
• Setiap pembangunan yang akan dijalankan mestilah tidak menghalang atau mengganggu
proses-proses dinamik di kawasan pantai seperti aliran arus, ombak (angin) dan aliran air laut
pada masa pasang surut.
• Kajian EIA yang komprehensif perlu dijalankan bagi semua aktiviti penambakan pantai dan
kerja ‘beach nourishment / regeneration’.
• Semua kerja perlindungan pantai mesti mengikut garis panduan yang disediakan di dalam
‘Feasibility Study of Coastal Protection Work: Morib – Sungai Sepang, Selangor’ (1991).
• Semua hutan paya bakau yang tumbuh di bahagian hadapan pantai mesti dikekalkan dan
dipelihara untuk membantu mengawal hakisan.
3.9.7 Garis Panduan Khusus Pemulihan Bekas Kawasan Ternakan Khinzir
Bekas tapak ternakan khinzir perlu dipulihkan bagi memastikan tahap kebersihannya terjamin sebelum
digunakan untuk kegunaan yang lain. Pemuliharaan bekas tapak penternakan khinzir merupakan satu
peringkat penting dalam memelihara kesuburan tanah di kawasan rancangan tempatan. Terdapat
beberapa kaedah pemuliharaan tapak tersebut yang terbahagi kepada dua iaitu kaedah saintifik dan
kaedah konvensional. Kaedah saintifik yang dicadangkan adalah melibatkan pemulihan kualiti air di
bekas ternakan khinzir dengan menggunakan sistem ’Crystal Carbon Biotech’. Sistem ini telah
digunakan secara ektensif untuk merawat air buangan yang mengandungi lumpur tebal dan bau busuk.
’Sistem Crystal Biotech’ menggunakan ’bakteria baik’ untuk memulihkan keadaan yang telah tercemar
dengan proses yang dikenali sebagai ’bio-remediation’.
‘Bio-remediation’ membawa maksud kepada penggunaan agen biologi untuk menebusguna semula
tanah dan air yang telah tercemar (akibat daripada pembuangan najis khinzir) yang memberi impak
merbahaya kepada kesihatan manusia dan keseimbangan alam sekitar. ‘Bio-remediation’ merupakan
pendekatan secara biologi yang menggunakan teknologi yang lebih baik dan sesuai dari segi kos yang
rendah, mudah serta kurang memberikan kesan / masalah alam sekitar.
Penggunaan kaedah ini amat disarankan kerana ianya berpotensi untuk mengurangkan kos
pemuliharaan / pembersihan di kawasan yang tercemar. Kaedah konvensional seperti penimbusan
tanah (landfilling) memerlukan kos yang tinggi yang mana lebih mahal 10 kali ganda bagi setiap
kawasan / tapak pemuliharaan. Pelaksanaan ‘in-situ bio remediation’ mempunyai kesan kacau ganggu
yang kurang terhadap kawasan kajian dan boleh mengurang potensi pendedahan pencemaran kepada
orang ramai.
Manakala kaedah konvensional yang dicadangkan pula adalah melibatkan kerja-kerja pengorekan dan
penimbusan semula tanah. Kaedah ini memerlukan beberapa peralatan mengorek seperti kenderaan /
jentera mengorek tanah dan lori pasir untuk tujuan mengangkut pasir / tanah yang dikorek dan yang
hendak ditimbus. Beberapa langkah pemulihan bekas ladang khinzir yang perlu dijalankan adalah
seperti berikut:
• Pemulihan struktur tanah tapak penternakan dan kawasan sekitar (5m dari kawasan
penternakan).
• Langkah pemuliharaan menggunakan sumber semula jadi seperti sinaran matahari dapat
membantu meneutralkan kesuburan tanah untuk jangka masa tertentu..
• Pengawalan kegiatan dan aktiviti di tapak yang telah dipulihara untuk tempoh tertentu bagi
mengembalikan struktur semula jadi tanah.
• Penggunaan tanah, batuan agregat yang sesuai untuk tujuan penimbusan kawasan tapak
kandang.
Nota : Rujuk Bab 3.9 bagi mendapatkan huraian yang lebih lengkap berkenaan langkah pemulihan
bekas tapak khinzir melalui kaedah penimbusan tanah.
Peta Cadangan dan Pernyataan Bertulis 3.9-8