inhaerere principio, suum sibi appetiit quodammodo esseprincipium. Relicto eo qui vere illi sufficere poterat, sesibi sufficere posse judicavit; et tanto magis infra sececidit, quanto magis se contra gloriam sui conditoriserexit. Nam quem exaltabat libera servitus, dejecitcaptiva libertas. Qua libertate nunc ut nullum timeateffrenatur, sed ipsa graviter effrenatione restringitur.Superno enim judicio cuncta mirabiliter ordinante, vinxitillum libertas quam appetiit, quia nunc omnimodo nontimens omnibus suppliciis subjacet, qui elementis etiamsuperesse poterat, si unum quem debuit timere voluisset.Unum profecto timeret omnia possidens, qui nunc unumnon timens omnia patitur.41. Dei timorem amisit. Quanto sui damno.---Factusest ergo ut nullum timeret, nullum videlicet, quia necD<strong>eu</strong>m, sed neque hoc quod passurus est metuit. Cuinimirum felicius fuerat timendo vitare supplicia quam nontimendo tolerare. Appetitum itaque celsitudinis vertit inrigorem mentis, ut jam per duritiam se male egisse nonsentiat, qui praeesse per gloriam quaerebat. Nam quiajus quaesitae potestatis non obtinuit, quasi quoddamsuperbiae suae remedium insaniam insensibilitatisinvenit; et quia provectu transgredi cuncta non potuit,despectu se contra cuncta praeparavit. Cujus adhucsuperbia studiose describitur, cum protinus subinfertur:CAPUT XXIIVERS. 25.---Omne sublime videt.42. Diaboli ejusque membrorum immensa superbia.Saul propter elationem reprobatus. S. Davidis in supremadignitate humilitas.---Id est, cunctos velut infra se positosquasi de sublimi respicit, quia dum per intentionemcontra auctorem nititur, aestimare sibi quemlibet similemdedignatur. Quod apte etiam ejus membris congruit, quiaomnes iniqui per tumorem cordis elati cunctos quos34
cernunt superbiae fastu despiciunt; et si quando exteriusvenerantur, intus tamen in secreto cordis, ubi apud se suaaestimatione magni sunt, cunctorum sibi vitammeritumque postponunt, eosque infra se esse respiciunt,quia per elatam cogitationem cordis in cujusdam sealtitudinis arce posuerunt. Quibus bene per prophetamdicitur: Vae qui sapientes estis in oculis vestris, et coramvobismetipsis prudentes (Isai. V, 21). Hinc etiam Paulusait: Nolite prudentes esse apud vosmetipsos (Rom. XII,16). Hinc ad Saul divina increpatione dicitur: Nonne cumesses parvulus in oculis tuis, caput te constitui in tribubusIsrael (I Reg. XV, 17). Parvulus quippe in oculis suis est,qui in eo quod semetipsum considerat, imparem sealienis meritis pensat. Nam quasi grandem se aspicit,quisquis se super aliena merita elatione cogitationisextendit. Saul autem reprobus in bono quod coeperat nonpermansit, quia fastu susceptae potestatis intumuit. Atcontra, S. David semper de se humilia sentiens,ejusdemque Saul se comparationi postponens, postquamferiendi locum reperit, et pepercit eidem saevientiadversario, humili se professione prostravit, dicens: Quempersequeris, rex Israel? quem persequeris? Canemmortuum, et pulicem unum (I Reg. XXIV, 15)? Et certe jamunctus in regem fuerat, jam exorante Samuele, et cornusuper se ol<strong>eu</strong>m fundente didicerat quod <strong>eu</strong>m divinagratia, Saul reprobato, ad regni gubernacula possidendaservabat, et tamen persequenti adversario mente humilise substernebat, cui divino judicio praelatum se essenoverat. Illi itaque se humiliter postponebat quo perelectionis gratiam incomparabiliter se noverat essemeliorem. Discant ergo quomodo humiliari proximisdebeant, qui adhuc quo loco apud D<strong>eu</strong>m habeanturnesciunt, si sic se electi etiam illius humiliant, quibus jamse per interna judicia antepositos deprehendunt.43. Humilitas electorum propria.---Hoc autemproprium esse specimen electorum solet, quod de sesemper sentiunt infra quam sunt. Hinc namque ab eodem35
- Page 1 and 2: 1>>Pars 11>>LIBER TRIGESIMUS QUARTU
- Page 3 and 4: voluntatis miserae nullos effectus
- Page 5 and 6: ipsum quod patitur videre nescit. H
- Page 7 and 8: llargior, unde malis justa ira cumu
- Page 9 and 10: Praecipita, Domine, et divide lingu
- Page 11 and 12: futuro. Futuro namque pro praeterit
- Page 13 and 14: cumque omnia in ejus interitu eleme
- Page 15 and 16: patientium destruat. Nisi enim just
- Page 17 and 18: praedicantium despicit, et, cum rep
- Page 19 and 20: aedificata est, et malleus et secur
- Page 21 and 22: XVIII, 6). Ac si diceret: Humanitat
- Page 23 and 24: constat, simile vitro dicitur, ut e
- Page 25 and 26: vehementius peragit, quanto, suae p
- Page 27 and 28: quod superbe sapiunt, alienis lapsi
- Page 29 and 30: coruscat. Unde et hoc quod jam saep
- Page 31 and 32: ideo hic semper vivere cupiunt, ut
- Page 33: suae merito infra homines cecidit,
- Page 37 and 38: trepidant, hoc quoque ubi fortes su
- Page 39 and 40: deterius indicaret. Quamvis etiam p
- Page 41 and 42: elatio deseruit, sed ad eum consuet
- Page 43 and 44: nec praevalet parata. Haec in eo qu
- Page 45 and 46: Ille per membra sua loquitur, dicen
- Page 47 and 48: nostrae vela deponentes, non eodem
- Page 49 and 50: Quid enim per volatum animalium, ni
- Page 51 and 52: 51VERS. 6.---Idcirco ipse me repreh
- Page 53 and 54: qui beati Job se merita transcender
- Page 55 and 56: holocaustum pro vobis. Job autem se
- Page 57 and 58: aspiciunt, quia extra Ecclesiam pos
- Page 59 and 60: 17. Rursum per septenarium numerum
- Page 61 and 62: 61CAPUT IXVERS. 8.---Neque enim loc
- Page 63 and 64: qui ex percussionis pondere grave s
- Page 65 and 66: et de beatitudine animae, et de car
- Page 67 and 68: 27. Quanta ex eorum conversione Ecc
- Page 69 and 70: voluntatem meam, sed voluntatem eju
- Page 71 and 72: quia apud se mente humilis exstitit
- Page 73 and 74: vel quibusdam erumpentibus signis,
- Page 75 and 76: quae sentimus agnoscat. Intelligere
- Page 77 and 78: Praedicatores verbi a stipendiorum
- Page 79 and 80: vero si quaerimur ut etiam de ipso
- Page 81 and 82: 43. Haec nomina, pro eo quod a virt
- Page 83 and 84: gutta, et casia a vestimentis tuis
- Page 85 and 86:
nullus infirmitatis suae conscius d
- Page 87 and 88:
transeunt, sed stantium actuum retr
- Page 89:
nostra pura mala sunt, et bona quae