49. Conclusio totius operis. Quam formidandum nequi de Deo loquuntur, aut mala incaute dicant, aut bonanon bene. Intentioni placendi Deo humanae laudisintentio se interserit.---Expleto itaque hoc opere, ad memihi video esse red<strong>eu</strong>ndum. Multum quippe mens nostraetiam cum recte loqui conatur, extra semetipsamspargitur. Integritatem namque animi, dum cogitanturverba qualiter proferantur, quia <strong>eu</strong>m trahunt intrinsecus,minuunt. Igitur a publico locutionis red<strong>eu</strong>ndum est adcuriam cordis, ut quasi in quodam concilio consultationisad meipsum discernendum convocem cogitationes mentis,quatenus ibi videam ne aut incaute mala, aut bona nonbene dixerim. Tunc enim bene dicitur bonum, cum is quidicit, soli ei a quo accepit per id appetit placere quoddicit. Et quidem mala me aliqua etsi dixisse non invenio,tamen quia omnino non dixerim, non defendo. Bona verosi qua divinitus accipiens dixi, meo videlicet vitio minusme bene dixisse profiteor. Nam ad me intrinsecusrediens, postpositis verborum foliis, postpositissententiarum ramis, dum ipsam subtiliter radicem meaeintentionis inspicio, Deo quidem ex ea me summopereplacere voluisse cognosco, sed eidem intentioni qua Deoplacere studeo furtim se nescio quomodo intentiohumanae laudis interserit. Quod cum jam postmodumtardeque discerno, invenio me aliter agere quod scio mealiter inchoasse. Sic etenim saepe intentionem nostram,dum ante Dei oculos recte incipitur, occulte subjuncta, eteam velut in itinere comprehendens, intentio humanaelaudis assequitur, sicut pro necessitate quidem cibussumitur, sed in ipso esu, dum furtim gula subrepit, edendidelectatio permiscetur. Unde plerumque contingit utrefectionem corporis, quam salutis causa coepimus,causa voluptatis expleamus. Fatendum est igitur quodrectam quidem intentionem nostram, quae soli Deoplacere appetit, nonnunquam intentio minus recta, quaede donis Dei placere hominibus quaerit, insidiandocomitatur. Si autem de his divinitus districte discutimur,quis inter ista remanet salutis locus, quando et mala88
nostra pura mala sunt, et bona quae nos habere credimuspura bona esse nequaquam possunt? Sed hoc mihioperae pretium credo, quod fraternis auribus omne quodin me latenter ipse reprehendo, incunctanter aperio. Quiaenim exponendo, non celavi quod sensi, confitendo nonabscondo quod patior. Per expositionem patefeci dona,per confessionem detego vulnera. Et quia in hoc tammagno humano genere, nec parvuli desunt qui dictis meisdebeant instrui, nec magni desunt qui cognitae meaevaleant infirmitati misereri, per haec utraque aliisfratribus quantum possum curam confero, ab aliis spero.Illis dixi exponendo quod faciant, istis aperio confitendoquod parcant. Illis verborum medicamenta non subtraho,istis lacerationem vulnerum non abscondo. Igitur quaesout quisquis haec legerit, apud districtum judicem solatiummihi suae orationis impendat, et omne quod in mesordidum deprehendit fletibus diluat. Orationis autematque expositionis virtute collata, lector m<strong>eu</strong>s inrecompensatione me superat, si cum per me verbaaccipit, pro me lacrymas reddat.FINIS89
- Page 1 and 2:
1>>Pars 11>>LIBER TRIGESIMUS QUARTU
- Page 3 and 4:
voluntatis miserae nullos effectus
- Page 5 and 6:
ipsum quod patitur videre nescit. H
- Page 7 and 8:
llargior, unde malis justa ira cumu
- Page 9 and 10:
Praecipita, Domine, et divide lingu
- Page 11 and 12:
futuro. Futuro namque pro praeterit
- Page 13 and 14:
cumque omnia in ejus interitu eleme
- Page 15 and 16:
patientium destruat. Nisi enim just
- Page 17 and 18:
praedicantium despicit, et, cum rep
- Page 19 and 20:
aedificata est, et malleus et secur
- Page 21 and 22:
XVIII, 6). Ac si diceret: Humanitat
- Page 23 and 24:
constat, simile vitro dicitur, ut e
- Page 25 and 26:
vehementius peragit, quanto, suae p
- Page 27 and 28:
quod superbe sapiunt, alienis lapsi
- Page 29 and 30:
coruscat. Unde et hoc quod jam saep
- Page 31 and 32:
ideo hic semper vivere cupiunt, ut
- Page 33 and 34:
suae merito infra homines cecidit,
- Page 35 and 36:
cernunt superbiae fastu despiciunt;
- Page 37 and 38: trepidant, hoc quoque ubi fortes su
- Page 39 and 40: deterius indicaret. Quamvis etiam p
- Page 41 and 42: elatio deseruit, sed ad eum consuet
- Page 43 and 44: nec praevalet parata. Haec in eo qu
- Page 45 and 46: Ille per membra sua loquitur, dicen
- Page 47 and 48: nostrae vela deponentes, non eodem
- Page 49 and 50: Quid enim per volatum animalium, ni
- Page 51 and 52: 51VERS. 6.---Idcirco ipse me repreh
- Page 53 and 54: qui beati Job se merita transcender
- Page 55 and 56: holocaustum pro vobis. Job autem se
- Page 57 and 58: aspiciunt, quia extra Ecclesiam pos
- Page 59 and 60: 17. Rursum per septenarium numerum
- Page 61 and 62: 61CAPUT IXVERS. 8.---Neque enim loc
- Page 63 and 64: qui ex percussionis pondere grave s
- Page 65 and 66: et de beatitudine animae, et de car
- Page 67 and 68: 27. Quanta ex eorum conversione Ecc
- Page 69 and 70: voluntatem meam, sed voluntatem eju
- Page 71 and 72: quia apud se mente humilis exstitit
- Page 73 and 74: vel quibusdam erumpentibus signis,
- Page 75 and 76: quae sentimus agnoscat. Intelligere
- Page 77 and 78: Praedicatores verbi a stipendiorum
- Page 79 and 80: vero si quaerimur ut etiam de ipso
- Page 81 and 82: 43. Haec nomina, pro eo quod a virt
- Page 83 and 84: gutta, et casia a vestimentis tuis
- Page 85 and 86: nullus infirmitatis suae conscius d
- Page 87: transeunt, sed stantium actuum retr