Pars 11 - documentacatholicaomnia.eu

autem ejus perseverantiam spopondit, sciendum tamenest quia nequaquam ejus justitiam permittendo tentaripraetulisset, si eum justum in tentatione persistere nonposse praevideret. Permisso itaque divinitus in ejustentatione diabolo, quisquis eum in tentationesuccubuisse existimat, ignorantiam permittentis accusat.10. Alia Dei, alia hominum judicia.---Approbemusigitur in dictis suis veraciter Job, ne Deum in suaprovidentia nequiter accusemus. Et quidem quantum adhumana judicia, in verbis suis amici ejus multa illo rectiusdixisse crederentur; sed veritas aliam ex occulto regulamproferens, ait: Non estis locuti coram me rectum, sicutservus meus Job. Coram me, ait, id est intus, ubi saepemultorum vita displicet, quae etiam foris hominibusplacet. Unde caute nimis in laudem justorum conjugumdictum est: Erant justi ambo ante Deum (Luc. I, 6). Nonenim secura laus est, justos ante homines apparere.Saepe enim humana sententia velut in Deo magnumquempiam approbat; sed hunc omnipotens Deus, quiquasi ex se approbatur, ignorat. Hinc est enim quodPsalmista vigilanter exorat, dicens: Dirige in conspectutuo viam meam (Psal. V, 9). Nimirum quia plerumque inconspectu hominum recta via creditur etiam quae averitatis itinere depravatur. Et notandum quod nondicitur: Non estis locuti coram me rectum sicut Job, sed,sicut servus meus Job, ut videlicet interpositioneservitutis, dum eum quasi sub quadam peculiaritatecommemorat, cuncta quae in defensione sua dixerat, quianon contumaci superbia, sed humili veritate dixeritostendat. Sed quia justus est et misericors Deus, amicosejus et per justitiam districte redarguit, et permisericordiam benigne convertit. Nam sequitur:CAPUT VIIIVERS. 8.---Sumite vobis septem tauros et septemarietes, et ite ad servum meum Job, et offerte54