S. David dicitur: Si non humiliter sentiebam, sed exaltavianimam meam (Psal. CXXX, 2). Hinc Salomon adsapientiam parvulos vocat, dicens: Si quis est parvulus,veniat ad me (Prov. IX, 4). Qui enim necdum semetipsumdespicit, humilem Dei sapientiam non apprehendit. Hincin Evangelio Dominus dicit: Confiteor tibi, Domine patercoeli et terrae, quia abscondisti haec a sapientibus etprudentibus, et revelasti ea parvulis (Matth. XI, 25). Hincrursum Psalmista ait: Custodiens parvulos Dominus (Ps.CXIV, 6). Hinc magister gentium dicit: Facti sumus parvuliin medio vestri (I Thess. II, 7). Hinc discipulos admonens,ait: Superiores sibi invicem arbitrantes (Philip. II, 3). Namquia iniquus quisque inferiorem se omnem quem cognovitputat, e diverso justus studet ut superiorem quemlibetproximum attendat. Ac ne dum se alii alter humiliat,humiliatio iret alteri in elationem, bene utramque partemadmonuit, dicens: Superiores sibi invicem arbitrantes, utin cogitationibus cordis et ego mihi illum praeferam, etvicissim ille me sibi, ut cum ab utraque parte cor inferiuspremitur, nullus ex impenso honore sublevetur.44. Hanc humilitatis formam reprobi non tenent, sedcontemnunt.---Sed hanc humilitatis formam reprobi, quiaLeviathan hujus membra sunt, vel cognoscere, vel tenerecontemnunt, quia etsi quando se humiles specie tenusostendunt, humilitatis vim servare intrinsecus negligunt.Quibus saepe accidit ut si quando unum quodlibet bonumvel minimum faciant, a malis suis omnibus respectummentis protinus avertant, atque hoc quod vel extremumbonum fecerint, tota intentione semper inspiciant, et exeo sese jam quasi sanctos aspiciant, obliti malorumomnium quae commiserunt, unius sui tantummodo bonimemores, quod fortasse facere nec perfecte potuerunt,sicut evenire contra electis solet, ut cum multarumvirtutum gratia polleant, unum eos vel tenuissimum vitiumvalde defatigans pulset, quatenus dum ex quadam partesese infirmari considerant, de his virtutibus in quibuspraevalent se minime extollant; dumque de infirmitate36
trepidant, hoc quoque ubi fortes sunt humilius servant.Saepe ergo reprobi per hoc quod unum vel minimumbonum suum incaute conspiciunt, mala multa et gravia inquibus demersi sunt non agnoscunt. Et saepe electi perhoc quod ad tenuissimum malum suum infirmari trepidant,mira dispensatione agitur, ut magna bona ad quaeprovecti sunt, non amittant.45. Electos adjuvant mala, reprobis bona nocent.Bono male utitur reprobus, et bene malo probus.--- Justiitaque et occulti examinis mensura disponitur, ut et istosmala adjuvent, et illos bona gravent, dum et isti adprovectum boni utuntur levibus malis, et illi adaugmentum mali utuntur minimis bonis. Isti quippe indeperfectius in bono proficiunt, unde de malo tentantur; illiautem inde ad majus malum deficiunt, unde de bonogloriantur. Sic itaque male bono utitur reprobus, et benemalo utitur probus; sicut saepe contingit ut alius ex cibosalutifero inordinate sumpto pestem languoris incurrat;alius, veneno serpentis in medicamine ordinataeconfectionis adhibito, languoris molestiam vincat. Illeergo qui cibo salutifero uti recte noluit, inde perniciosemoritur, unde alii salubriter vivunt; iste autem qui venenoserpentis caute uti studuit, inde salubriter vivit, unde aliiperniciose moriuntur. Venenum ergo serpentis non ipsamnequitiam, sed suggestionem nequitiae dicimus, quanolentes saepe renitentesque tentamur. Quod tunc inmedicamen vertitur cum mens virtutibus erectaconspectis contra se tentationibus humiliatur. Iniqui igituratque ab approbatione interni examinis reprobi,quaelibet opera faciant, in quibuslibet virtutibusenitescant, humilitatis sensum penitus ignorant, quianimirum Leviathan hujus membra sunt, de quo supernavoce dicitur, Omne sublime videt, quia non sotum persemetipsum, sed per eorum quoque corda quos ceperitquasi de sublimi cunctos inferius despicit.37
- Page 1 and 2: 1>>Pars 11>>LIBER TRIGESIMUS QUARTU
- Page 3 and 4: voluntatis miserae nullos effectus
- Page 5 and 6: ipsum quod patitur videre nescit. H
- Page 7 and 8: llargior, unde malis justa ira cumu
- Page 9 and 10: Praecipita, Domine, et divide lingu
- Page 11 and 12: futuro. Futuro namque pro praeterit
- Page 13 and 14: cumque omnia in ejus interitu eleme
- Page 15 and 16: patientium destruat. Nisi enim just
- Page 17 and 18: praedicantium despicit, et, cum rep
- Page 19 and 20: aedificata est, et malleus et secur
- Page 21 and 22: XVIII, 6). Ac si diceret: Humanitat
- Page 23 and 24: constat, simile vitro dicitur, ut e
- Page 25 and 26: vehementius peragit, quanto, suae p
- Page 27 and 28: quod superbe sapiunt, alienis lapsi
- Page 29 and 30: coruscat. Unde et hoc quod jam saep
- Page 31 and 32: ideo hic semper vivere cupiunt, ut
- Page 33 and 34: suae merito infra homines cecidit,
- Page 35: cernunt superbiae fastu despiciunt;
- Page 39 and 40: deterius indicaret. Quamvis etiam p
- Page 41 and 42: elatio deseruit, sed ad eum consuet
- Page 43 and 44: nec praevalet parata. Haec in eo qu
- Page 45 and 46: Ille per membra sua loquitur, dicen
- Page 47 and 48: nostrae vela deponentes, non eodem
- Page 49 and 50: Quid enim per volatum animalium, ni
- Page 51 and 52: 51VERS. 6.---Idcirco ipse me repreh
- Page 53 and 54: qui beati Job se merita transcender
- Page 55 and 56: holocaustum pro vobis. Job autem se
- Page 57 and 58: aspiciunt, quia extra Ecclesiam pos
- Page 59 and 60: 17. Rursum per septenarium numerum
- Page 61 and 62: 61CAPUT IXVERS. 8.---Neque enim loc
- Page 63 and 64: qui ex percussionis pondere grave s
- Page 65 and 66: et de beatitudine animae, et de car
- Page 67 and 68: 27. Quanta ex eorum conversione Ecc
- Page 69 and 70: voluntatem meam, sed voluntatem eju
- Page 71 and 72: quia apud se mente humilis exstitit
- Page 73 and 74: vel quibusdam erumpentibus signis,
- Page 75 and 76: quae sentimus agnoscat. Intelligere
- Page 77 and 78: Praedicatores verbi a stipendiorum
- Page 79 and 80: vero si quaerimur ut etiam de ipso
- Page 81 and 82: 43. Haec nomina, pro eo quod a virt
- Page 83 and 84: gutta, et casia a vestimentis tuis
- Page 85 and 86: nullus infirmitatis suae conscius d
- Page 87 and 88:
transeunt, sed stantium actuum retr
- Page 89:
nostra pura mala sunt, et bona quae