Met stijgende verbazing - Hans Vervoort
Met stijgende verbazing - Hans Vervoort
Met stijgende verbazing - Hans Vervoort
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
16<br />
Zeer tegen mijn zin kreeg hij vrij op de avond van de<br />
viering van het vijftienjarig bestaan van Marcom. `Ik<br />
moet er toch een kéér mee beginnen,' zei hij, `ik beloof<br />
je dat ik na een uurtje naar huis ga.'<br />
Hij draaide al een paar weken halve dagen mee, ging<br />
's middags terug naar de kliniek. Het was steeds goed<br />
gegaan, hij was zelfs een paar keer met klanten het café<br />
in geweest, zonder iets anders dan fris te drinken.<br />
Maar een hele feestavond?<br />
`Joh, ik slik toch elke dag die refusal?' zei hij, `ik kan<br />
niet eens drinken, nou ja, een glaasje of twee hooguit,<br />
want anders krijg je een aanval van ziekte, dat is verschrikkelijk.'<br />
Ik twijfelde, hij had me te vaak verteld over de trucs<br />
die er waren om de pil niet te slikken. Maar het viel niet<br />
tegen te houden, ook de directrice van de kliniek vond<br />
dat Bert de vuurproef nu maar eens moest doorstaan.<br />
Alle paperassen waren weggeborgen en onder leiding<br />
van Ruud was de kantoortuin omgetoverd tot lampionnentuin.<br />
In allerlei hoekjes was gehuurd tuinmeubilair<br />
neergezet. Hapjes werden voortdurend rondgebracht en<br />
de belichting varieerde. In het midden troffen we Ruud<br />
en Theo.<br />
`Hoe gaat het?' vroegen ze tweestemmig en wij antwoordden<br />
tweestemmig `Goed, en met jullie?'<br />
Ik stapte door en liet Bert aan hen over. Te midden<br />
van het geboomte vond ik een bierbar, en onder een palm<br />
zag ik Jenny op een tweepersoonsschommelbank zitten<br />
met de besnorde jonge projectleider Govers.<br />
Ze had een dunne groene jurk aan, zonder bh en met<br />
smalle schouderbandjes en hij was middenin zijn avances.<br />
Ik bedwong de neiging erbij te gaan staan en zijn babbel<br />
te bederven. Ik stak een hand naar haar op en ging<br />
staan kijken bij het wild dansen op oorverdovende levende<br />
muziek. Nog steeds verbaasde ik me over de uitbreiding<br />
die het bedrijf had ondergaan in de afgelopen<br />
jaren. Ik had net een nieuw flesje tamelijk lauw bier gehaald<br />
toen Theo me op de schouder tikte. `Kom je even<br />
mee?'<br />
Ik liep achter hem aan naar de directiekamer, de enige<br />
ruimte die onaangetast was door de versieringsdrang.<br />
Binnen zaten Bert en Ruud en probeerden een fles rode<br />
wijn te openen met een briefopener.<br />
`Hier,' zei Theo en stak hun een kurketrekker toe die<br />
hij op zak had.<br />
`Zeg, jullie gaan nu toch geen vergadering houden?'