02.05.2013 Views

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

zijn positie worden óók. De zwakke broeder die de sterke<br />

passeert.<br />

`Maar over drie weken heb ik er wel weer genoeg van,'<br />

zei ik, `tegen die tijd moet je wel terug zijn.'<br />

Hij knikte. `Maak je niet ongerust, twee weken is meer<br />

dan genoeg.'<br />

We reden samen naar huis, Maartje had al ingepakt en<br />

verkeerde in staat van hevige reislust. Ze had zich in<br />

strakke jeans geperst.<br />

We aten snel en ik nam haar briefing in ontvangst. Werkster<br />

op woensdagochtend, loodgieter komt in de loop<br />

van de volgende week maar hij heeft de sleutel. Voor<br />

Karel staan blikjes in de keuken.<br />

'Karel?'<br />

`De poes.'<br />

`Poes?'<br />

`Karel, de poes. Je wilt toch niet zeggen dat je Karel<br />

nog niet gezien hebt?'<br />

Het beest werd me getoond, een dikke witharige gigantische<br />

rolmops.<br />

Een kater dus. Nee, een poes, want Bert had hem als<br />

mannetje in huis gebracht, maar na een worp jongen<br />

bleek dat niet houdbaar.<br />

Karolien dus. Ik bekeek het beest met argwaan, maar<br />

het lag stil en massief in de vensterbank, had daar vermoedelijk<br />

al dagen gelegen.<br />

We sjouwden de koffers naar beneden, hesen ze in de<br />

achterbak. Maartje kroop achter het stuur en na een halve<br />

minuut zwaaien waren ze uit het gezicht verdwenen,<br />

richting Frankrijk.<br />

De lift bracht me naar boven en na een moment paniek<br />

vond ik de sleutel van het huis die Bert me vier dagen<br />

eerder gegeven had en die ik achteloos in mijn broek had<br />

gestoken.<br />

Het was heerlijk om na zoveel dagen weer eens alleen<br />

te zijn. Ik kuchte een paar keer, legde mijn handen op<br />

mijn hoofd en stak van wal in basso profundo: `In diesen<br />

heil'gen Hallen, kennt man diehie Rahachehe nihicht.'<br />

Het witte kussen lag nog in de vensterbank. `Wat jij<br />

Karolien?'<br />

`Snerp,' zei het beest, sprong naar beneden en rekte<br />

zich. Het liep met stijve poten in de richting van de ijskast.<br />

Ik wandelde erachteraan en haalde diep adem: `Und ist<br />

der Mehensch gehefahallen, balalalalalala zuhur Pflicht.'<br />

`Snerp,' zei Karel en woof met een dikke staart, `snerp.'<br />

Ik schudde een berg kattebrood op zijn metalen bord<br />

en droeg luid hummend mijn zware tas met projecten

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!