Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

in de buurt enze-enze. Is de bezetting geoptimaliseerd
dan gaat tellen in hoeverre het beschikbare personeel
kans ziet die aanloop efficiënt uit te melken. Doorstroming
is daarbij van groot belang. Bij de aankomst
wordt je een gratis kopje koffie aangeboden, zodat je
al meten kennis makt met het restaurant. Allicht
raadpleeg je dan de kaart, en het water loopt je in de
mond. Op je kamer vind je die kaart opnieuw, dus je
gaat niet verder zoeken, je eet hier. En na het eten
word je doorgestuurd naar de bar. Zo grijpt alles in elkaar.'
Hij had zijn portefeuille weer uit zijn binnenzak gepakt
en raadpleegde al pratend zijn papiertjes. Ik begon
moe en onzeker te worden. Dat eindeloos oreren was
Bert in zijn beste vorm, vermoeiend maar af en toe briljant.
Nu sloeg het nergens op, dolgedraaid freewheelen
van een dikke dronken meneer met capaciteiten.
De fles wijn was leeg, het glas cognac ook, en mijn
kopje koffie.
`Ik wilde je iets vragen,' zei Bert, bladerend in zijn
notities, `wat doe je hier eigenlijk. Wat ik hier doe staat
op een papiertje. Já. Welter. 0 jezus, ik was het even
vergeten. Laten we naar de bar gaan.'
Hij dronk haastig zijn koffie en stond op. Zijn stoel
viel achterover maar hij greep hem net nog.
Ik tekende de bonnen af, gaf ze aan de serveerster en
liep achter hem aan naar de bar.
Daar zag ik hem smoezen met de barman en even later
terugkomen met een fles in zijn handen. `We moeten
even op pad,' zei hij, `en gauw, voordat ik het weer
kwijtraak.'
Ik liep achter hem aan. Het was nog lang niet donker
buiten, op de parkeerplaats stonden veel auto's te suffen.
Bert liep heen, Bert liep weer en tenslotte kwamen
we bij zijn groene Mercedes.
Er liep een zwarte veeg over het linker portier, en
links voor zat een deuk.
Het viel me in dat Bert misschien niet meer capabel was
om de auto te rijden.
`Zullen we mijn auto nemen?'
`Waarom? Hij rijdt goed hoor. Even m'n sleutels.' Hij
zocht mompelend in zijn zakken, liet de fles cognac op
zijn voet vallen en hinkte zacht vloekend een rondedans.
`OK, laten we maar met jouw auto gaan.'
`Hm,' zei hij toen we voor de Renault 4 stonden, `je
wilde niet de allerkleinste nemen?'
`Stap nou maar in, dik zakenmens.'
Hij stapte in de passagiersstoel en zat als een boze