Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

niet goed ?'
`Welnee, een privé-kwestie. Ga nu maar. Echt, er is
niets.'
`O.' Ik was als de dood voor toestanden, vooral vlak
voor zo'n groepsdiscussie, en ging snel weg.
Bert had al afgerekend en ik nam Nieper van hem over.
We gingen naar het hokje naast de groepsdiscussieruimte,
waar een televisietoestel stond met aansluiting op de camera
die de discussie versloeg.
Ik had een doos sigaren en sigaretten bij me en belde
de ober. Als de klant zélf goed verzorgd wordt zal hij
al snel aannemen dat de hele organisatie even goed is.
Op het scherm zagen we twaalf huisvrouwen aan een
lange tafel. Een kelner was net bezig om voor iedereen
een glaasje prik of jus te brengen. Bert zette zich aan het
hoofd van de tafel, hij had een half geledigde fles wijn en
een glas meegenomen van de maaltijd. We zagen hem
op de rug. Hij noemde zijn naam, verklaarde de aanwezigheid
van de cameraman (deze discussie wordt vastgelegd
zodat we er achteraf een goed verslag van kunnen
maken) en begon ermee de vrouwen zich aan elkaar te
laten voorstellen.
`Moeder van twee kinderen, drie en zeven,' meldde een
stevige blondine.
`Maanden?' hoorde ik Bert onnozel vragen.
De groep lachte en hij lachte mee. Ziezo, het ijs was
weer gebroken, twaalf pientere huisvrouwen zouden deze
aardige naïeve man alles uitleggen wat hij wilde weten,
al ging het maar om het koken van water.
Ik herinnerde me de eerste keer dat hem in echte verstrooidheid
deze tekst ontviel. Achteraf keek hij er met
schaamte op terug, totdat ik hem vertelde hoe goed het
werkte. Sindsdien was het een vast nummer in zijn repertoire.
Ooit vergezelde ik hem naar Levers Zeep, een grote opdrachtgever
die een kolossaal kantoorgebouw met zonnebrilglazen
ramen vulde. Toen we binnenstapten kwam
een nette heer met zilvergrijs haar op ons af. Bert begroette
hem als een oude bekende, schudde hem warm
de hand en stelde mij voor. `U heeft een afspraak?' vroeg
de zilvergrijze heer met het nette portiersuniform. Het
kostte Bert een paar seconden om zich te herstellen en
even later stonden we in een brede lift die ons geluidloos
naar grote hoogten bracht.
`Dat was de portier,' zei hij schaapachtig. Veel voordeel
gaf deze ervaring niet, maar het spelen van de verstrooide
marketing-geleerde gaf Bert zó'n kick dat hij sindsdien de
voorstelling te pas en te onpas herhaalde.