Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

maar er was wel een heer B. Maas ingeschreven,
dat zou best de collega kunnen zijn waarmee ik een afspraak
had, dacht de receptioniste. Een wat gezette meneer
met een donkere bril, ja dat klopte, hij was net de
deur uitgelopen voor een wandelingetje meende ze. Ja,
er was nog een kamer beschikbaar.
In het kurkdroge en oververhitte kamertje deponeerde
ik mijn tas en kwam toen tot de ontdekking dat ik totaal
vergeten had kleding of zelfs maar een tandenborstel
mee te nemen. Ik nam een douche, trok met enige tegenzin
de doorgezwete spullen weer aan en ging voorzichtig
op weg naar het restaurant. Het was er aangenaam
donker, kleine rode lampjes, kaarsen op tafel. Ik
kon een goede, veilige plek vinden en herademde: dit
was het betere leven, zien zonder gezien te worden.
De menukaart raadplegend speelde ik op veilig, en
bestelde bij de gehaaste serveerster die nauwelijks naar
me keek een Wiener schnitzel met naar keuze gebakken
of gekookte aardappelen en sla. Het werd onwaarschijnlijk
snel gebracht, een magnetron-receptje ongetwij
feld.
Ik at zo langzaam mogelijk, en sneed het taaie plastic in
dunne bijtklare plakjes terwijl ik de binnenkomers in de
gaten hield en ik was halverwege toen Bert binnenkwam.
Hij was gebruind maar zag er tobberig uit. Hij droeg een
licht zomerpak over zijn dikke lijf, het had nog stijl,
maar zelfs bij dit licht kon ik kampeervlekken zien. Hij
keek de ruimte rond op zoek naar een geschikt tafeltje
en ontmoette mijn zwaaiende vork.
Een kleine verstrakking van verbazing, maar dan toch
blijdschap. Hij baande zich snel een weg naar mijn tafeltje,
ik stond op en we schudden elkaar de hand.
`Hans, wat doe jij hier?' riep hij en ging tegenover me
zitten.
`Net zoals jij,' zei ik, `even eruit. En dan denk je algauw
aan Erkelo.'
`Nee onzin.'
`Heeft u al iets in gedachten meneer,' vroeg de passerende
serveerster, `of wilt u er nog even over nadenken?'
`Iets in gedachten?' vroeg hij verbijsterd, `hoezo?'
`Bestelling.'
`Oóh, ja natuurlijk. Eh, een salade niswaase...'
Ze haalde een opschrijfboekje uit haar buik.
`...en een fles Nuits St. Georges.'
`Eén niekwaas en een fles nuwie.' Ze beende weg.
`God, wat goed dat ik je hier zie, Hans,' zei hij, `want
ik zit in de problemen.'