Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

`Zou je dat nou wel doen?' vroeg ik, `een sigaar?'
`Geeft niks,' zei hij hijgend, `heb ik nodig.'
Hij stak een lucifer aan, zijn handen beefden, zijn sigaar
brandde aan een zijkant. Ik keek op mijn horloge,
de pauze was bijna afgelopen.
`Ik zal de discussie maar afzeggen,' zei ik tegen Nieper,
maar Bert begon onmiddellijk met een arm te zwaaien.
Hij kokhalsde weer even, haalde diep adem en zei
`Eventjes nog, dan ga ik terug.'
`Welnee, je bent niet in een conditie om verder te
gaan.'
'Jij dan,' hijgde hij.
`Ik?' Wat haatte ik hem, hij wist donders goed dat ik
liever doodging dan een menigte van twaalf huisvrouwen
met me zelf te confronteren.
`U kunt het toch wel overnemen?' vroeg Nieper.
`Nou kijk, groepsdiscussies dat is een specialisme. Je
hebt er een speciaal talent voor nodig en dat heb ik niet.
En tenslotte hebt u recht op een goede groepsdiscussie,'
zei ik zo overtuigend mogelijk.
`Ja,' zei hij peinzend, `maar er is één probleem: ik heb
geen blikjes meer voor verdere proeven. Het kan dus
alleen nu.'
O mijn god. Ik keek lang naar zijn bleke gebrilde winkeliershoofd
en legde me neer bij het onvermijdelijke.
Jenny kon ik niet vragen, ze wist ternauwernood wat
de bedoeling van de discussie was. Ik ging naar de wc,
keek in de spiegel naar de vlek, streek er een paar keer
over en probeerde de paniek te bedwingen. `Rinsestrins,
ransefrans, rosefroos,' zei ik zachtjes en liep rechtdoor
naar de discussieruimte waar de twaalf dames in onstuimig
gesprek verwikkeld waren.
Ik schakelde me zelf uit en nam het woord. Nergens
aan denken. Ik praatte en deed alsof ik luisterde, raadpleegde
het kladpapiertje met de discussiepunten, liet de
bakjes voedsel opdraven, wees wie er wat mocht zeggen
en ineens was het klaar en kon ik hartelijk afscheid nemen.
Op de terugweg naar de observatiepost keek ik op mijn
horloge: er waren nog geen drie kwartier verstreken, erg
kort, ik moest het gesprek afgeraffeld hebben. Ik probeerde
me te herinneren wat er gezegd was, want er zou wel
een nagesprek met Nieper moeten volgen, maar ik had
niets opgenomen.
Nieper zat nog wat notities te maken, Bert naast hem
met een glas wijn. Hij zag er wat beter uit, hijgde niet
meer. Het kamertje was blauw van de sigarenrook. Hij
knikte tevreden.