Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

More documents

Recommendations

Info

zijn positie worden óók. De zwakke broeder die de sterke passeert. `Maar over drie weken heb ik er wel weer genoeg van,' zei ik, `tegen die tijd moet je wel terug zijn.' Hij knikte. `Maak je niet ongerust, twee weken is meer dan genoeg.' We reden samen naar huis, Maartje had al ingepakt en verkeerde in staat van hevige reislust. Ze had zich in strakke jeans geperst. We aten snel en ik nam haar briefing in ontvangst. Werkster op woensdagochtend, loodgieter komt in de loop van de volgende week maar hij heeft de sleutel. Voor Karel staan blikjes in de keuken. 'Karel?' `De poes.' `Poes?' `Karel, de poes. Je wilt toch niet zeggen dat je Karel nog niet gezien hebt?' Het beest werd me getoond, een dikke witharige gigantische rolmops. Een kater dus. Nee, een poes, want Bert had hem als mannetje in huis gebracht, maar na een worp jongen bleek dat niet houdbaar. Karolien dus. Ik bekeek het beest met argwaan, maar het lag stil en massief in de vensterbank, had daar vermoedelijk al dagen gelegen. We sjouwden de koffers naar beneden, hesen ze in de achterbak. Maartje kroop achter het stuur en na een halve minuut zwaaien waren ze uit het gezicht verdwenen, richting Frankrijk. De lift bracht me naar boven en na een moment paniek vond ik de sleutel van het huis die Bert me vier dagen eerder gegeven had en die ik achteloos in mijn broek had gestoken. Het was heerlijk om na zoveel dagen weer eens alleen te zijn. Ik kuchte een paar keer, legde mijn handen op mijn hoofd en stak van wal in basso profundo: Ìn diesen heil'gen Hallen, kennt man diehie Rahachehe nihicht.' Het witte kussen lag nog in de vensterbank. `Wat jij Karolien?' `Snerp,' zei het beest, sprong naar beneden en rekte zich. Het liep met stijve poten in de richting van de ijskast. Ik wandelde erachteraan en haalde diep adem: Ùnd ist der Mehensch gehefahallen, balalalalalala zuhur Pflicht.' `Snerp,' zei Karel en woof met een dikke staart, `snerp.' Ik schudde een berg kattebrood op zijn metalen bord en droeg luid hummend mijn zware tas met projecten
naar Berts bureau. Pas toen bedacht ik dat ik geheel vergeten had te vragen waar hij die nacht geweest was.
Page 2 and 3: Hans Vervoort Met stijgende verbazi
Page 4 and 5: stijl heeft, sober en exact, melanc
Page 6 and 7: van Amsterdam die ik niet uit elkaa
Page 8 and 9: soldiers never die, nietwaar. We zi
Page 10 and 11: Hij stak zijn hand uit in de richti
Page 12 and 13: `Wat worden we toch snel oud,' zei
Page 14 and 15: schatten, touwtjes en papiertjes, e
Page 16 and 17: Het fotootje van mijn vader gaf ik
Page 18 and 19: Ze keek me niet aan. `Poetsen, Bert
Page 20 and 21: Toen de adoptie beklonken was zei B
Page 22 and 23: als ik erg mijn best had gedaan. He
Page 24 and 25: Tahiti-meisje in burger, dat met za
Page 26 and 27: 3 Om halfnegen reden we naar kantoo
Page 28 and 29: `Niet meer dan prijs en datum en ee
Page 30 and 31: `Dat zou ik niet weten,' zei hij ve
Page 32 and 33: Toen alle huisvrouwen zich voorgest
Page 34 and 35: `Zou je dat nou wel doen?' vroeg ik
Page 36 and 37: Na een tijdje beklom ik de trap naa
Page 38 and 39: Ik trok haar pyjamahemd over haar h
Page 40 and 41: `Nou, misgegaan.' `Kom even binnen,
Page 42 and 43: iets aan de hand zijn. Àls hij van
Page 44 and 45: `Bert is heel punctueel, dat weet j
Page 46 and 47: voor nodig, nee hij belt naar het s
Page 50 and 51: 6 De volgende twee weken gingen sne
Page 52 and 53: ami en een schaal roerloze saté-st
Page 54 and 55: 7 De veertiende dag zorgde ik ervoo
Page 56 and 57: zei hij. Ik voelde de harde punt va
Page 58 and 59: maar er was wel een heer B. Maas in
Page 60 and 61: schrijven. Hé Bert, zou je niet to
Page 62 and 63: in de buurt enze-enze. Is de bezett
Page 64 and 65: `Celebes,' zei ik. `Celebes?' herha
Page 66 and 67: af te helpen.' Ik zweeg, ik wist ni
Page 68 and 69: 9 Hij stond in de telefoongids, sla
Page 70 and 71: zei ik. We namen het lijstje nog ee
Page 72 and 73: verwelkomde me als een langverwacht
Page 74 and 75: op de vloer bij de deur. Op de een
Page 76 and 77: vragen, en weer kregelig worden ove
Page 78 and 79: hij is tenslotte je broer. Maar ech
Page 80 and 81: niet beter wordt dan moeten we hem
Page 82 and 83: vastmaken,' zei hij, `laat staan de
Page 84 and 85: op en ik kijk uit het zolderraam. H
Page 86 and 87: te woelen. `Bert, alles wordt betaa
Page 88 and 89: `Karnemelk,' herhaalde hij, `met wa
Page 90 and 91: de trap op. Het was twaalf uur, een
Page 92 and 93: geweest, maar we hebben hem niet bi
Page 94 and 95: `Wat een eer, zo'n onverwacht bezoe
Page 96 and 97: een gebeuren. `Het ga je goed jonge
Page 98 and 99:
13 Theo stond keurig te wachten bij
Page 100 and 101:
ik een maandje rust neem, af en toe
Page 102 and 103:
van de wil, een keihard zakelijk ge
Page 104 and 105:
en ja, meneer Maas werd betrapt en
Page 106 and 107:
Ik begon er zelf droge lippen van t
Page 108 and 109:
vroeg ik en keek bezorgd naar de fl
Page 110 and 111:
en we voegden ons bij de drie ander
show all

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?