02.05.2013 Views

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

Met stijgende verbazing - Hans Vervoort

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

`Jaap heet ik.'<br />

`Jaap? Kan niet, ik heb het in mijn agenda. Kom, waar<br />

heb ik het.' Hij morrelde in zijn zakken, vond het boekje<br />

en begon te bladeren. `Waar heb ik het. Jaap, zie je wel.<br />

Ik heb het hier staan, Jaap.'<br />

`U zei George.'<br />

`Nee, nee. Jaap. Maar komaan, geen details, mijn koffer,<br />

en wegwezen. Jullie zijn met de auto?'<br />

Theo en ik keken elkaar aan.<br />

`Hoor eens Bert,' zei ik, `we komen hier op bezoek.<br />

Als je weg wilt doe je dat maar op eigen houtje. Ik ga<br />

je daar niet bij helpen, en Theo ook niet.'<br />

Tot mijn <strong>verbazing</strong> werd hij er niet agressief van, maar<br />

begripvol deemoedig.<br />

`Jullie bedoelen het goed,' zei hij, `ik begrijp dat jullie<br />

het goed bedoelen. Dan ga ik op eigen houtje wel. Mijn<br />

schoenen.'<br />

Hij had ongeveer alles open staan wat open kon staan,<br />

overhemd, broekriem, gulp.<br />

We keken hoe hij zijn schoenen aantrok en een korte<br />

poging deed de veters vast te knopen. Maar zijn vingers<br />

trilden te veel.<br />

Vanuit de belendende bedden keken enkele patiënten<br />

suf toe.<br />

`Is hier ergens een plek waar wij rustig met hem kunnen<br />

praten?' vroeg ik.<br />

De verpleger aarzelde.<br />

`Nee,' zei hij, `maar als u wilt kunt u wel even in het<br />

keukentje gaan zitten.'<br />

Minstens veertig paar ogen keken naar ons toen we<br />

door de kantine liepen, de hoek om. Daar was inderdaad<br />

een piepklein kamertje met een gootsteen, en een keukentafel<br />

met drie stoelen.<br />

`Ik moet u alleen laten,' zei Jaap, `ik moet terug naar<br />

mijn post. Als u me nodig heeft kunt u me in de zaal<br />

vinden.' Hij sloot de deur achter zich.<br />

`Goeie jongen,' zei Bert, `allemaal brave mensen trouwens,<br />

hoor. Een goeie instelling, dit. Maar ik hoor hier<br />

niet thuis, jongens. Ik geef toe, ik drink te veel, ik ben<br />

overspannen, het geheugen is weg. Ik zou best toe zijn<br />

aan een maandje rust. Een beetje bijkomen. Maar niet<br />

tussen deze debielen, ik word hier gek. Heb je die<br />

zaal gezien?'<br />

`Een maand niet drinken, zou je dat vol kunnen houden?'<br />

vroeg ik.<br />

`Natuurlijk joh, dat is het punt helemaal niet. Maar het<br />

is niet nodig, drank is het probleem helemaal niet. Als

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!