Untitled - Stichting Papua Erfgoed

kring der B.B.-ambtenaren een voortreffelijke naam hebben gekregen, resident
misschien zelfs gouverneur zijn geworden, en zijn ambtsgebied op prijzenswaardige
manier hebben bestuurd. Zo zijn er méér, wier namen reeds lang vergeten
zijn.
Pearl Harbor brak de regelmatige ontwikkeling van zijn carrière. De Bruijn
werd een junglevechter van bijzonder formaat, berokkende de Jappen onnoemelijke
schade, bleef tegen alle waarschuwingen in het beest van Nippon als een
venijnige horzel bestoken en voegde zich na de capitulatie van Tokio weer in het
bescheiden corps der Nieuw-Guinese BB-ambtenaren, waar hij nu als controleur
van Biak zijn onopvallende plicht vervult. De spannende avonturen van
"Jungle Pimpernel" behoren tot het verleden, dr. J. V. de Bruijn doet het werk
van alle dag. Hij kreeg het Kruis van Verdienste en het dringt niet eens tot hem
door hoe vaak de Militaire Willemsorde voor heel wat mindere prestaties werd
verleend.'
Het zal over je geschreven worden' Maar de sentimentele Bakker meende het
goed'
Steeds meer mensen van buiten kwamen Nieuw-Guinea bezoeken. Uit Indonesië,
Nederland, Australië en de Zuid-Pacific. Mensen uit Nieuw-Guinea vlogen
ook weg. Ook Papoea's.
In 1948 ging de eerste naar Nederland voor het vijftigjarig regeringsjubileum
van koningin Wilhelmina Dat was Joenoes Malo, afkomstig uit Sko en bestuursassistent
in Hollandia Eigenlijk was hij niet de eerste Papoea die Nederland
zag. De eersten waren drie Papoea's die enige eeuwen geleden (in 1705)
door het VOC-schip Geelvink in de Geelvinkbaai gevangen waren genomen en
naar Nederland gestuurd.
Eind oktober 1949 vertrokken Johan Ariks, Nicolaas Jouwe en Marcus Kaisiepo
met Van Eechoud naar Nederland voor de bijwoning van het slot van de
Ronde-tafelconferentie, toen bekend was dat Nieuw-Guinea buiten de souvereiniteitsoverdracht
was gevallen. De status-quo van Nieuw-Guinea werd gehandhaafd.
Het bleef onder Nederlandse souvereiniteit.
Van Eechoud hoopte - na vage toespelingen van minister Van Maarseveen - als
gouverneur van Nieuw-Guinea terug te keren.
De op komst zijnde souvereiniteitsoverdracht aan Indonesië, op 27 december
1949 vastgesteld, bracht een invasie van ambtenaren, militairen en particulieren
uit Indonesië, voor wie dat land geen bestaan meer bood en die nu een werkkring
in Nieuw-Guinea hoopten te vinden. Ze waren lang niet altijd welkom,
zeker niet bij de Papoea's.
Gestimuleerd door misleidende en onverantwoordelijke propaganda van diverse
kolonisatieverenigingen op Java kwamen kort voor en na de souvereiniteitsoverdracht
- ondanks bezwaren van bestuurswege - onaangekondigd en ongewenst
vele honderden Indische Nederlanders in Nieuw-Guinea Op oudejaarsdag
1949 liep onverwachts de Waebalong van de KPM de baai van Manokwari
binnen om daar achthonderd kolonisten aan wal te zetten. Een week later arriveerde
de Reael. In de maanden daarna volgden nog meer schepen met evacués
308