Untitled - Stichting Papua Erfgoed

ideeën verzekerd. Hij had bij de resident thuis, waar hij logeerde, gezien dat
er geen aparte mannen- en vrouwenvertrekken waren, zoals bij de Migani's
gebruikelijk is, maar dat het echtpaar in één vertrek sliep. Om die reden had hij
een nieuwe hut gebouwd voor zich en zijn vrouw - in dit opzicht was hij bescheiden,
want hij had slechts één vrouw — met daarin een verhoogd platform,
waarop een matras, hoofdkussens en dekens lagen, die hij ook uit Ambon had
meegekregen. Een vuurplaat, zoals die in de andere Miganihutten voorkwam,
was er niet meer in. 'Die is niet meer nodig, ik slaap nu onder een deken,'
deelde hij trots mee.
De Generaal had zich bereid verklaard als gids mee te gaan naar het oosten,
onder beding dat hij in Kemandora beslist niet bij zijn naam zou worden genoemd.
Hij had daar namelijk vroeger zijn vrouw geschaakt!
Koegapa ligt vredig en vriendelijk tussen hoge casuarinebomen en rotsen tegen
de steile hellingen van het gebergte dat de Weavallei aan de oostzijde afsluit.
Diep beneden het dorp stroomt de Wea, waar een hangbrug van rotankabels de
ongeveer twintig meter brede, snel stromende rivier overspant.
Midden in het dorp ligt een gezellig, druk dorpspleintje, waar de Zonggonao's
gehurkt met elkaar zitten te praten, de vrouwen hun draagnetten knopen, de
mannen pijlpunten maken en de kinderen spelen. Het is er schoon, opgeruimd
en zonder modderplassen. In dat opzicht is er een groot verschil met de meeste
pleinen van andere dorpen van de Bergpapoea's.
Om het pleintje staan hutten, overschaduwd door mooie, oude casuarinebomen
en omzoomd door perken rode en witte balsemien en kleurrijke crotons. Hier
is ook de hut van Ikomaboei, het meest invloedrijke hoofd van de enclave
Koegapa, gemakkelijk te herkennen aan de collectie varkenskaken die langs de
voorkant van de hut staat uitgestald. Ze zijn een teken van rijkdom, hoeveel
varkens hij wel voor zijn gasten, op varkensfeesten, en ter bezwering van ziekte
veroorzakende geesten, geslacht heeft, en dienen tevens om de mensen eraan
te herinneren hoe belangrijk hij is. Ikomaboeis zoon, Bolemala, is samen met
de Generaal in Ambon de gast geweest van resident Jansen. Ikomaboei, een
imponerende verschijning, is heel trots op zijn enige zoon, omdat die ongeveer
tien jaar geleden gedurende een van de vele oorlogen tegen Badawo in de Weavallei
geboren werd. Ter herinnering aan de overwinning werd hij Bolemala
(Oorlogspijl) genoemd.
Aan één kant van het pleintje staat onder een oude casuarineboom een dodenhuisje,
ongeveer twee meter boven de grond en afgedekt met een zadeldak van
boombast, dat het geheel wat op een duiventil doet lijken. Hier is het gemummificeerde
lichaam van Amenogambole, de vader van Ikomaboei, in zittende houding
met opgetrokken knieën bijgezet. De huid is donkerbruin, perkamentachtig,
hier en daar met scheuren. Door het neustussenschot steken grote, omhoog
staande varkensslagtanden. Het geheel ziet er in het schemerduister van het
dodenhuisje luguber uit.
Belangrijke hoofden onder de Migani's en Ekari's worden, hoewel het niet algemeen
voorkomt, gemummificeerd. Nadat de dode met zout en hars is ingesmeerd,
wordt het lijk wekenlang bij een vuur gerookt tot het geheel uitgedroqgd
is, om daarna bijgezet te worden. Amenogambole was weer de zoon van
Webega, die niet in Koegapa was geboren, maar van ver uit het oosten afkom-
88