Deel 1: 2 februari 1795 - s-Gravendeel

De Municipaliteit van 'S Gravendeel en Leer-
Ambagt
aan
den Provisionelen Raad der stad Dordrecht.
Medeburgers!
Door ons, benevens verscheide anderen dorpen in den Hoeksche Waard
aan ulieden per missive kennis gegeven zijnde, dat wij ul. bedankten voor het
vervolgen der zendingen van de zetting van het brood, alsmede daarvan berigt
hebbende doen toekomende aan het Provintiaal Bestuur van Holland, hebben
wij slegts voor drie maanden door het provintiaal Committé van Holland
volgens decreet van 22 April 1796 de vrijheid verkregen, om zelve de zetting
van het brood op onze plaats te reguleeren. En wij hebben zulks zo getrouw
ons immer moogelijk was, uitgeoeffent.
Dan, tot onze verwondering, heeft het voormelde bestuur goedgevonden,
wederom bij decreet (zoals ons van terzijde is berigt, want legale kennis
hebben wij 'er tot nog toe in geenen deele van gehad) ons die vrijheid te
ontnemen, en aan ul. te demandeeren.
Dan, medeburgers, hoe is het tog?
Zijn de woorden vrijheid en gelijkheid, die men aan het hoofd gestelt ziet van
alle adressen, publicatien, enz, maar ijdele klanken, of zijn het woorden van
waarheid, die men op de tegenwoordige tijd kan en behoort toe te passen. Is
het laatste waarheid, dan zijn wij ten uitterste verwonderd, dat gijl. uw met
zaken bemoeid, die bedunkens ons, ons raken, want tot wie tog hoort de
zetting van 't brood te 'S Gravendeel, immers buiten twijffel tot het laatste, of
is het een zaak van zoo een verbazend gewigt, dat wij minkundigen ten platten
lande, dezelve niet naar behoren kunnen uitoeffenen?
Dit kunnen wij ook niet vinden. Kund gijl. ons aantonen, dat wij het die
drie maanden niet in order gedirigeert hebben? Wij, dan wij zullen ons laten
overtuigen, wij willen altoos gaarne met bescheidenheid onderrigt zijn,
mogelijk zult gijl. zeggen, het hangt van ons niet af, het provintiaal bestuur
heeft het wederom aan ons gedemandeerd, en derhalven kunnen wij 'er niet
van tusschen, maar medeburgers, zoud gij dan niet met reden kunnen
zeggen, dat gijl. u met de zaken van een ander niet gaarne bemoeide, dat het
uw ook niet aangenaam zoude zijn, niet alleen, wanneer 't een ander met de
uwe deed, maar dat gij uw daartegen ten sterktsten zoud verzetten, en
derhalven ook uit dien hoofde, uw met de zaken van een ander wilde meleeren,
maar misschien doet gijl. het met genoegen, dit weten wij niet, en laten
het derhalven aan zijn plaats.
Verder, 'er word in de zetting gesproken van brood (bijvoorbeeld) wegende 2
lb zou verkogt worden voor zooveel, aan brood wegende 4 lb voor zooveel
enzovoorts, dan medeburgers, dit schijnt ook wezenlijk niets te beduiden,
want als 'er geeijkt word en het brood word aanmerkelijk te ligt bevonden, met
dat al niets uitdoet, wij hebben 'er in het voorleden jaar, en wel op den 10e
junij een proef van gehad, daarin bestaande, dat 'er op dien dag bij al de
bakkers op dezen dorpe, door den municip. geadsisteert door den eijkmeester
en geregtsbode wierd geeijkt, en met dat gevolg, dat bij eenige bakkers het
brood aanmerkelijk wierd te ligt bevonden, als bijvoorbeelt een brood van 4 lb
notulenboeken 1795-1813 1