Deel 1: 2 februari 1795 - s-Gravendeel

vrijheid een nieuwen steun bij te zetten, Neerlandsch geluk eijscht ijver,
kloekmoedigheid en standvastigheid, alle verwijl word misdadig;
en wat is 'er voor ons te doen?
Medeburgers! De wapens op te vatten, om, is het nood met de sabel in de vuist
ter verdediging onzer vrijheid onze buijten- en binnenlandsche vijanden in 't
gezigt te vliegen, waar Cesars zijn, moeten ook Brutussen wezen, wij moeten
ons bloed veil hebben voor dat dierbaar geschenk des hemels, wij menen de
vrijheid, wij kennen onze waarde en wij moeten die blijven kennen zoo wij den
naam Bataven willen blijven behouden, en den geheelen ondergang van ons
lieve vaderland niet helpen daarstellen.
Wij hebben, medeburgers, overtuigt van dezen onze pligt, bij de eersten aanblik
van deze onze herkregen vrijheid, ons gevormt tot een gewapent lighaam,
wij hebben tot deszelfs instandhouding veele kosten moeten aanwenden: op
onze eigen rekening gedeputeerden ter vergadering der gewapende Burgerscorpsen
moeten zenden, in 's-Hage, als daartoe gerequireerd zijnde door het
committé Militair van Holland en meer andere noodzakelijke kosten moeten
maken,
dan, medeburgers, de Provisionele Representanten van het volk van Holland,
overtuigt van het onregelmatige in dezen, hebben op voordragt der gemelde
vergadering op den 18 Junij l.l. goedgevonden, te decreteeren, dat aan alle
krijgsraden der gewapende Burgermagten binnen deze provincie de faculteit
moet werden toegekend om met concurrentie der Respectieve Municipaliteiten
van alle Burgers, welke de wapens niet voeren, of tot het voeren derzelve niet
kunnen werden toegelaten, zodanige Contributien te heffen als de Respectieve
krijgsraden tot aanmoediging, instandhouding en voortplanting, ider in den
haren zoude nodig oordeelen, van welk decreet ons een Extract is
aangeschreven geworden, en hetwelk Ul. niet onbekend is, en ingevolge welke
aanscrijving wij, eenigen tijd geleden, eene commissie hebben benoemd, ten
einde van Ul. de medewerking tot het uitvoeren derzelve te vragen en welk gijl.
toen ter tijd geenzints geweigerd hebt dan welken uitvoering om redenen toen
geen voortgang gehad heeft.
dan medeburgers, thans op nieuw rijpelijk overwogenhebbende de kosten en
schulden, welke door ons bij aanhoudendheid moeten gemaakt worden, en de
onmogelijkheid om dezelve te kunnen voldoen, tenzij men zulks uit een privé
beursen doen (hetwelk niemand van ons zal vorderen) hebben wij in onze
vergadering, gehouden den 23 October l.l. eene commissie benoemd, welke zig
bij Ul. zoude begeven om van Ul. eene gelijke commissie te verzoeken, ten Einde
geconjungeerd een plan te concipieeren, en zulks aan de gecombineerde
vergadering van krijgsraad een Municipaliteit voor te stellen, en finaal te
arresteeren ten einde daarna ingevolge gen. aanschrijving werkzaam te kunnen
zijn, zijn ingevolge van dien heeft zig gem. Commissie op den 28 October l.l. bij
Ul. vervoegt, ten einde zulks aan Ul. voor te stellen en van Ul. de bedoelde
Commissie te verzoeken,
dan, medeburgers, met welke verwondering vernamen wij, dat Gijl. toen
daaromtrent geen besluit had willen nemen, maar deze commissie renvooijeerde
tot Ulieder volgende vergadering op den 31 October l.l..
Wij hadden gewagt, medeburgers, dat gijl. zoowel als wij, overtuigt van het
notulenboeken 1795-1813 1