Deel 1: 2 februari 1795 - s-Gravendeel

konde geven om weg te blijven, waarop wierd geresolveert om de bode naar
hem toe te zenden met aanzegging dat hij noodzakelijk diende te komen. Dog
de bode kwam met de boodschap terug, dat hij niet konde komen, waarop
gedelibereert zijnde, is unaniem geoordeeld, dat hij de boete verschuldigt is,
uit hoofde zijne reden van verschoning niet voldoende bevonden waren.
Vervolgens wierd gedelibereert over de beestenmarkt, vermits eerstkomende
woensdag het de eerste dag is, en of het nog bij publicatie op deze en geene
plaats zoude worden bekent gemaakt, dan men oordeelde dat zulks niet nodig
was.
Nog is gedelibereert over het hout van de lootsen, 't welk nog bij Bongers is,
berustende, en geresolveert om hetzelven ten voordeelen van het dorp te
verkopen.
Vervolgens stond binnen een commissie uit de kerkenraad, te kennen
gevende den uitslag welke de taxatie tot dusverre gehad heeft, bestaande
daarin dat 'er van de 410 à 420 welke getaxeert zijn, 242 waren dewelke
gedeeltelijk reeds hadden betaald of belooft hadden te zullen betalen,
waaonder 94 die geheel afbetaald hadden. Dat 'er derhalven veel meer als de
helvt zijn die zich bereidvaardig getoont hebben, dat van diegenen dewelke
niet betaald hebben, 'er verscheiden zijn, dewelke gezegt hebben, bij den
diacon of bij de koster te zullen komen, andere wederom die gezegt hebben, de
armverzorgers moesten met de bos komen, al was het drie maal, ja, zes maal
in het jaar, anderen wederom dat zij zig aan de les van Jesus hielden, anderen
wederom, als zij allen betaalden, zouden zij 't ook doen, anderen die zeiden:
de kerkenraad weet waar wij woonen, als ze ons spreken wilde.
Wij hebben met ul. (namelijk met de bodens) geen boodschap enzoovoorts.
Dat egter de zaak zooverre was gevorderd dat 'er ruim f 1300:-:- reeds betaald
of belooft was, dat de commissie zig derhalven bij de municipaliteit vervoegde,
ten einde het vorenstaande aan dezelve te raporteeren en te vernemen welke
middelen de Municip. oordeelde dat nu verder omtrent de onwillige zoude
moeten in 't werk gesteld.
Waarop de Municip. verzogt dat de commissie een oogenblik zoude buitenstaan.
De advijsen der leden over deze zaak gehoord zijnde, is na deliberatie en
rondvraag goedgevonden en geconcludeert om aan de commissie te communiceren,
dat de Municip. 'er niet beter op wist dan de onwilligen eerst nog door
zagte middelen, ware het mogelijk, tot betaling over te halen, zoo door het
nogmaals rondzenden der bodens, als het bekendmaken der zitdagen, dog als
zulks niet genoegzaam van effect mogt zijn, 'er dan niet beter op is, als een
adres prezenteeren aan het Provintiaal Bestuur van Holland uit naam van
beide de collegien in qualiteit als armverzorgeren van de gecombineerde
armen, en hetzelve laten teekenen door alle diegenen, dewelke betaald
hebben, en daarin den waren toedragt der zaken aan den dag leggen, dat men
niet twijffelde of daar zoude wel een gunstige dispositie op volgen.
Zulks aan de commissie gezegt zijnde, betuigden dat deze maatregelen
volmaakt wat de hoofdzaak betrof, overeen kwamen, met die, welke hunne
committenten oordeelden, in het werk te moeten stellen, dog dat zij ook eerst
alle zagte middelen, welke mogelijk zijn, wilde beproeven, dat zij ook met
notulenboeken 1795-1813 1