Download In de ogen van Lucebert (450 kB; PDF) - Robert Proost

Recommendations

Info

44 In de ogen van Lucebert – Robert Proost Val voor vliegengod, waarbij het noemenswaardig is dat ik het niet als rigide hanteer, maar als houvast gebruik om de altijd diverse, altijd buitelende en altijd kleurrijke lagen van de gedichten van Lucebert onderling te kunnen verbinden.
In de ogen van Lucebert – Robert Proost Eenheid in gespletenheid In lijn met Merleau-Ponty’s fenomenologische benadering van de beeldende kunst en in Oegema’s verhandeling over het mystieke, vindt er een uiteen vallen van een enkelvoudig subject plaats in de moderne kunst. Met name het kubisme kent een duidelijk spel met perceptie, waarin een ‘kijkpunt’ overboord gegooid wordt ten dienste van een weergave die meer behelst dan een objectief, statisch staren. Het ‘vertelperspectief’ wordt zo op zijn kant gezet, er wordt aan gerammeld en als staren door een prisma wordt de waarneming dan weer uiteengerafeld, dan weer ingedikt. Dit geldt in zekere mate ook voor de moderne letteren. In proza wordt perspectief weergegeven door een verteller, die al dan niet zichtbaar kan zijn. In de poëzie, de uit het classicisme daargelaten, is vaak sprake van een ‘ik’ die waarneemt en zijn waarneming uitdrukt. Er is lang niet altijd sprake van überhaupt een dergelijke personale vertelinstantie, maar als er een perspectief gekozen wordt dat anders is dan een onzichtbare auctoriële, dan lijkt de ‘ik’ het meest voor de hand liggende. Het is dan door de ogen van deze ‘ik’ dat de lezer de wereld die de dichter oproept ziet. In bijvoorbeeld de poëzie van de negentiende-eeuwse dichter Jacques Perk, zien we vaak een duidelijke ‘ik’ die de lezer meevoert in zijn zielenroerselen en observaties van de natuur. In het gedicht Mijmering lezen we: Vóór ik haar had gezien, was dof en koud De zomersche natuur, zoo warm en licht, – In ’t beekgeruisch hoorde ik geen stillen kout, Voor mij was bloem nog star een zoet gedicht ; Haar lief te hebben, werd mij tot plicht, Toen ik haar ’t eerst en lang had aangeschouwd, – Elke ademtocht was slechts aan haar gericht, – Zij scheen mij éen enkel wezen, duizendvoud : Zij was, veelvuldig mededoogend, éen : een klaar verstand streek over diep gevoel, Gelijk een vlotte beek langs bloemen heen ; Zij, waardig duizend zielen aan te biên, Worde aan den waardigste ten levensdoel ! Ik zei vaarwel : ik zal haar wederzien ! (Dik drukken door mijzelf [RP]) 45
Page 1: In de ogen van Lucebert Een onderzo
Page 5: Voorwoord In de loop van mijn bache
Page 9 and 10: In de ogen van Lucebert - Robert Pr
Page 43: In de ogen van Lucebert - Robert Pr
Page 77: In de ogen van Lucebert - Robert Pr

Download In de ogen van Lucebert (450 kB; PDF) - Robert Proost

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?