HomobeleidUitgelicht - Invoering Wmo

Dialoog
‘Het tweede deel van het project bestaat uit het doorbreken van het taboe
op homoseksualiteit. Dat gebeurt via praktische “dialoogjes”, die zijn
ingebouwd in het reguliere aanbod waar allochtonen toch al gebruik van
maken. Denk aan het aanbod van de Voorlichters Eigen Taal en Cultuur
of de opvoedingsondersteuning. We zoeken in die contexten naar “kleine
momenten” waarop we in gesprek kunnen komen. We willen op een praktische
manier de beeldvorming over homoseksualiteit normaliseren
binnen een reguliere context.
De voorbereiding van de dialoog gebeurt in de stuurgroep, en eigenlijk
is die voorbereiding ook al een onderdeel van de dialoog. Het blijkt
dat ook wijzelf en onze partners in de stuurgroep een dialooghouding
moeten leren ontwikkelen.
Om onze “dialoogjes” te kunnen organiseren, benaderen we de instellingen
in de wijk. We zijn begonnen door een paar bijeenkomsten te organiseren
met stuurgroepleden en vertrouwenspersonen uit migrantengroepen.
Je moet heel voorzichtig te werk gaan. Eerst moet je vertrouwen
opbouwen, dat kan door samen na te denken over het doel en over
wie je uitnodigt voor een gesprek. De allereerste vraag is: hoe zouden jullie
een dialoog over homoseksualiteit willen organiseren?
Vaak zul je algemene voorlichting moeten inbouwen. Ook in de loop
van het dialoogjes-traject blijven we informatie geven aan bijvoorbeeld
Voorlichters Eigen Taal en Cultuur en aan mensen in de opvoedingsondersteuning.
Het gaat om informatie over gezondheid, depressie en
opvoedingstechnieken.
De inhoud van de gesprekken moet heel concreet zijn. Voor ons is het
essentieel om na te denken over hoe we de man in de straat bereiken. We
moeten inzetten op middelen waar zij zelf gebruik van maken. We willen
dus geen theologische discussies, maar gesprekken over het praktische
omgaan met elkaar, elke dag, op straat of waar dan ook.
Het is handig dat het STIOM onafhankelijk is en aan de gemeente kan
rapporteren over de houding van de diverse betrokken partners. De
Voorlichters Eigen Taal en Cultuur maken bijvoorbeeld geheel eigen keuzes
als het gaat om de plek en de manier van voorlichting geven. Dat
maakt hun voorlichting nogal ongericht. Volgens ons zouden de beleidskeuzes
beter door de GGD gemaakt kunnen worden. Als onafhankelijke
partij kunnen wij dit aan de gemeente aanbevelen.
Over het algemeen praten we met vertrouwenspersonen, mensen in
de buurt die je in goed vertrouwen kunt aanspreken. Een goede methode
is om gezamenlijk naar films te kijken, bijvoorbeeld de IKON-documentaire
Factor, die gaat over een Marokkaanse jongen die aan zijn vader
123
DEEL 2 - GOOD PRACTICES