HomobeleidUitgelicht - Invoering Wmo

HOMOBELEID UITGELICHT
76
Buddy- en maatjesprojecten
Buddyprojecten zijn aanvankelijk gestart ter ondersteuning van mensen
met aids. Inmiddels bestaan er in veel gemeenten buddyprojecten voor
chronisch zieken. De buddyzorg voor homoseksuelen heeft inmiddels
ook klanten die chronisch ziek of ouder zijn. Het gaat daarbij om een
goed georganiseerde vorm van vrijwilligerswerk. De buddy’s worden getraind
in de omgang met zieken en ouderen. Buddy en cliënt stellen een
contract op met afspraken over activiteiten en over de duur van de contacten.
De meeste buddy’s blijven ongeveer een half jaar bij dezelfde
cliënt. Activiteiten zijn bijvoorbeeld: boodschappen doen, naar de film,
uit wandelen, naar de dierentuin, enzovoort. Het is duidelijk niet de bedoeling
dat er een relatie ontstaat.
Buddy’s geven vrij intensieve zorg, bijvoorbeeld twee keer per week,
maar zoals gezegd niet langer dan een half jaar. In een maatjesproject is
het contact minder intensief, bijvoorbeeld maar één keer per veertien dagen.
Zulke contacten strekken zich uit over een veel langere periode dan
een half jaar.
Samen met de lokale welzijnsorganisatie kan de gemeente het initiatief
nemen om buddy- of maatjesprojecten te initiëren en te zorgen dat
er geld beschikbaar komt voor opstart en coördinatie.
Wonen
Diverse gemeenten hebben samen met de lokale homobelangenorganisatie
behoeftepeilingen gedaan naar de woonbehoeften van roze ouderen.
Sommige oudere homoseksuelen kiezen voor gemeenschappelijk
wonen, meestal in de vorm van gemeenschappelijke voorzieningen achter
een eigen voordeur. Over de mate waarin deze voorzieningen met andere
homoseksuelen moeten worden gedeeld, bestaat verschil van mening.
Lesbische vrouwen willen vaak alleen samenwonen met andere
vrouwen. Homoseksuele mannen stellen prijs op een meer gemengde
samenstelling van de groep met wie zij wonen. Voor vrouwen én mannen
is het echter belangrijk dat zij zich veilig voelen in een omgeving waar
heteroseksuele normen niet dominant zijn.
Het realiseren van deze woonwensen blijkt nogal eens te stuiten op
problemen die verband houden met geld en regelgeving. Binnen de sociale
woningbouw ligt de verantwoordelijkheid in eerste instantie bij de woningbouwvereniging,
die zich van het belang van dit soort voorzieningen
bewust moet zijn. De gemeente kan wel activerend optreden.
Groepswonen is een andere populaire optie. Maar groepen homoseksuelen
worden geconfronteerd met een niet op maat gesneden regelgeving
als ze ‘achteraan’ moeten aansluiten in de rij, ook al is er een geschikte
en betaalbare voorziening gevonden.