HomobeleidUitgelicht - Invoering Wmo

Een kwart van de gemeenten onderkende een of meer knelpunten. De belangrijkste
knelpunten bleken te liggen op het gebied van gezondheidszorg
en welzijn (vijftien procent), onderwijs (tien procent), bestuurlijke
aangelegenheden en openbare orde en veiligheid (beide acht procent).
Deze percentages zijn natuurlijk een momentopname uit 2003. Onder invloed
van politieke gebeurtenissen kunnen de actuele percentages inmiddels
anders liggen, maar uit gesprekken met gemeenten krijgen wij
de indruk dat de aard van de onderkende knelpunten niet werkelijk aan
verandering onderhevig is.
Dit zijn de belangrijkste knelpunten die de gemeenten noemen:
• Er bestaan geen speciale ontmoetingsfaciliteiten voor homoseksuele
ouderen.
• De Stichting Welzijn Ouderen heeft geen aanbod voor homoseksuele
ouderen.
• Allochtone homoseksuelen weten niet waar ze met hun vragen terecht
kunnen.
• Het buurt- en clubhuiswerk is onvoldoende in staat homoseksuele jongeren
een veilige plek te bieden.
• Homoseksuele scholieren kunnen op school niet uitkomen voor hun
seksuele voorkeur.
• Scholen signaleren problemen rond homoseksualiteit onvoldoende.
Waar het gaat om openbare orde en veiligheid wordt als knelpunt aangemerkt:
geweld jegens homoseksuelen en de inadequate reacties van de
politie daarop. Problemen rond ontmoetingsplaatsen voor homoseksuelen,
die in de pers ruimschoots aandacht krijgen, worden opvallend genoeg
nauwelijks als knelpunt aangemerkt.
Sport wordt in het algemeen niet als knelpunt genoemd. Dat is verwonderlijk,
aangezien homosportclubs vaak klagen over een gebrek aan
gemeentelijke ondersteuning, bijvoorbeeld bij het verkrijgen van sportaccommodaties.
Het gebrek aan invulling van het thema homoseksualiteit binnen een
stedenband wordt door sommige gemeenten als knelpunt aangemerkt.
Stedenbanden worden vooral aangegaan met steden in Oost-Europa of
de ontwikkelingslanden. Het onderwerp homoseksualiteit een rol laten
spelen in zo’n contact is moeilijk (‘In de partnergemeente in Hongarije
bestaat homoseksualiteit niet,’ zegt Wageningen).
In het algemeen zien de meeste gemeenten weinig of geen knelpunten
en dat komt door gebrek aan informatie. Soms ontstaat dat tekort
aan informatie doordat burgers te weinig van zich laten horen, maar lang
niet altijd. Als er wel signalen komen, bijvoorbeeld vanuit zelf- of belan-
31
DEEL 1 - LOKAAL BELEID