HomobeleidUitgelicht - Invoering Wmo

Het voorstel kwam in oktober 2003 gereed. Het omvatte acht namen van
Amsterdamse voorvechters van de homo-emancipatie:
• Bet van Beeren
• Annemarie Grewel
• Jim Holmes
• Floris Michiels van Kessenich
• Jacob Anton Schorer
• Hans Paul Verhoef
• Benno Premsela
Welke namen passen bij welke straten?
Na de keuze van de namen begon een nieuwe fase in het proces. Met de
tekeningen van de nieuwe wijk in de hand keek de commissie welke namen
bij welke straten, pleinen en bruggen zouden passen. Hans Bennis:
‘Dan krijg je de discussie of Benno Premsela te belangrijk is voor een
fietsbruggetje of dat hij een plein moet krijgen... Bruggen zijn overigens
een andere categorie dan straten. Niet alle bruggen worden vernoemd.
In Amsterdam valt de vernoeming van bruggen wat meer exclusief onder
de straatnamencommissie en hebben de deelraden minder invloed. Soms
hebben deelraden een eigen “expert”, die alles al heeft ingevuld. Dan
heeft de straatnamencommissie meer een adviserende en corrigerende
functie. Maar in dit geval heeft de deelraad het helemaal opengelaten.’
Het dagelijks bestuur van stadsdeel Zeeburg vond het een grappig
idee om straten te vernoemen naar voorvechters van de homo-emancipatie
en ging ermee akkoord. Het voorstel moet nog wel door de raad behandeld
worden. Bennis: ‘IJburg is een nieuwe wijk en het is onbekend
wie er gaan wonen. Maar het woningbestand is zeer gemengd en er is
geen aanleiding om te denken dat de nieuwe bevolking grote problemen
zal hebben met homoseksuele namen. Tot nu toe doet geen enkele betrokken
partij er moeilijk over. Er is dus geen groot risico dat raadsleden
gaan dwarsliggen.’
Als het besluit eenmaal is gevallen, zal Bennis erop aandringen dat
er bij de namen op de straatnaambordjes een korte toelichting komt:
‘Anders weten de burgers nog niet om wie het gaat.’
Stel dat in een gemeente, waar ook in Nederland, een homobelangenorganisatie
wil bevorderen dat straatnamen worden vernoemd naar homoseksuelen,
wat kan zo’n organisatie dan het beste doen? Hans Bennis:
‘Voor homo-organisaties zou het gemakkelijk zijn om direct de straatnamencommissie
te kunnen aanspreken, maar degenen die daar in zitten,
zijn vaak niet geïnteresseerd in homo-emancipatie. En er bestaat ook niet
overal een straatnamencommissie. Ik schat in dat het in de grote steden
soms mogelijk zal zijn om direct op commissieleden af te stappen. De na-
197
DEEL 2 - GOOD PRACTICES