HomobeleidUitgelicht - Invoering Wmo

HOMOBELEID UITGELICHT
130
Stephan Cremer: ‘We moeten ons in Nederland de vraag stellen in hoeverre
de doelgroepbenadering nog zinvol is waar het gaat om soa en hiv.
Allochtonen probeert men nog in de sociaal zwakke wijken mee te nemen,
maar ook daar is niet meer de insteek “allochtoon”, maar “sociaaleconomisch
zwak”. In deze fase vind ik het heel moeilijk om de trekker
van dergelijke producten te worden. Facetbeleid wordt ook in deze context
steeds belangrijker.
De GG & GD werkt op basis van cijfers en gegevens zoals die bijvoorbeeld
naar voren komen uit de Volksgezondheidsmonitor Utrecht. We
hebben een drempelvrije soa-polikliniek hier, daar wordt ook bijgehouden
of je homoseksuele contacten hebt gehad en welke soa’s er zijn. Dus dat
zijn legitimeringen waarom je bepaalde doelgroepen blijft benaderen. Wij
doen een doelgroepgerichte hepatitis-B-campagne. De hele zaak is wel
gericht op soa/hiv, de algemene emancipatorische doelstellingen zijn wat
magertjes geworden.
Verder hebben we net een onderzoek afgesloten bij homoseksuele
mannen: hebben zij behoefde aan ondersteuning bij de afweging of ze
wel of niet een hiv-test moeten laten doen? Naar aanleiding van dat
onderzoek hebben we ook nagedacht over hoe we een hiv-test aantrekkelijker
kunnen maken en hoe we op de behoeften van homoseksuele
mannen kunnen inspelen.’
Lesbische vrouwen
Er bestaat in Utrecht weinig kennis over lesbische vrouwen. De sociaalverpleegkundigen
zien vrijwel geen vrouwen. Gezondheidsproblemen als
depressies en eenzaamheid blijven onderbelicht. Er wordt wel aandacht
besteed aan oudere lesbische vrouwen, maar de cliënten worden dan alleen
benaderd als ouderen, niet tevens als homoseksuelen.
In Utrecht bestaat er vrijwel geen psychosociale zorg voor lesbische
vrouwen. Stephan Cremer: ‘Op de website www.rozehulpverlening.nl
staan maar twee lesbisch-specifiek werkende psychotherapeuten, dat is
inderdaad weinig. Ik heb er een hard hoofd in dat lesbisch- en homowerk
in psychische zin een speerpunt van de GG & GD zal worden. Wie zou die
kar moeten trekken? De meest aangewezen instelling lijkt Altrecht, de instelling
voor geestelijke gezondheidszorg in de regio midden- en westelijk
Utrecht. Maar als je de dingen te ver afschuift, gebeurt er dan nog
wat? Hoe controleer je of er daadwerkelijk iets gebeurt? Dat is een lacune
in al die mooie verdeelrollen en ik heb er geen oplossing voor. De gemeente,
dus wij als GG & GD, heeft wat dat betreft een verantwoordelijkheid.
De GG & GD zou samen met Altrecht een voortrekkersrol moeten
spelen. Er wordt wel overlegd, maar alles is thematisch gecodeerd. Onze
dienst gaat over infectieziekten, iemand anders doet vangnet, een derde