HomobeleidUitgelicht - Invoering Wmo

HOMOBELEID UITGELICHT
164
is drie tot tien procent van alle klachten die we binnenkrijgen. In 2003 en
2004 hadden de meeste geregistreerde gevallen van homodiscriminatie
betrekking op de buurt of de straat, dat was wat je “homootje pesten”
zou kunnen noemen. Het ging om negen van de zestien gevallen. In 2001,
het jaar dat imam El Moumni zijn homovijandige uitspraken deed, waren
dat elf van de twintig gevallen. De actualiteit heeft invloed. Verder is er
geen duidelijke lijn te ontdekken. Zo waren er in 2001 vijf geweldsgevallen,
in 2002 helemaal geen. Bij de andere organisaties lopen de schattingen
uiteen van nul tot twintig gevallen per jaar. Die getallen zouden hoger
moeten liggen, want veel gevallen van geweldpleging worden niet gemeld.
Er is dus onderrapportage. Dat komt onder andere doordat mannen
met een dubbelleven, die dus chantabel zijn, het geweld niet melden.’
Onderzoek
Triesscheijn: ‘We hadden het plan om alle beschikbare informatie bij elkaar
te leggen, want dan zouden we een redelijk goed beeld krijgen van
het antihomogeweld. De GG & GD vond dat een aardig idee en stelde een
budget beschikbaar om een klein onderzoek te doen. We hebben gesproken
met vijf organisaties in Rotterdam (Rotterdam Verkeert, de Kringen,
Apollo, het COC en onze eigen klachtenafdeling) over de praktijk van de
intake op het vlak van discriminatie. We stelden elkaar vragen als: Welke
meldingen krijgen jullie binnen? Hoe registreer je? Wat doe je met de
meldingen? Wat doen externe instanties ermee?
Het beeld dat ontstond, stelde teleur. De homo-organisaties krijgen
wel signalen van geweld binnen, maar beperken zich dan overwegend tot
hulpverlening of ontmoeting. Ze vinden het niet hun taak om een zaak te
maken van discriminatie. En in de registratiepraktijken van die organisaties
zie je dat er weinig wordt vastgelegd, dat er weinig wordt geformaliseerd
en gestandaardiseerd. Dat maakt het lastig om een overzicht te
krijgen van wat er gebeurt.
Wij denken dat je alle meldingen van de verschillende organisaties
goed moet registreren en dat je dan jaarlijks een rapport kunt maken.
Daarin kun je beschrijven wat de trends zijn en op welke punten er iets
moet gebeuren. Zo’n rapport zal mensen de ogen openen, juist door de
harde getallen die erin staan. Homodiscriminatie wordt gebagatelliseerd,
dat blijkt bijvoorbeeld uit een vraag die je wel hoort: is homoseksualiteit
dan nog een probleem?
Van de enigszins teleurstellende resultaten van het onderzoek hebben
wij inmiddels een klein rapport gemaakt voor het SOLHO en voor de GG
& GD. Door het onderzoek ben ik in contact gekomen met John Staps, die
toen inspecteur Zeden was bij de politie in Rotterdam-Centrum en portefeuillehouder
homodiscriminatie. Staps schreef een nieuw rapport, dat