HomobeleidUitgelicht - Invoering Wmo

Voorwoord
Dit boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel gaat over de algemene
spelregels en definities van lokaal homobeleid. We gaan in op het werk
van het Kenniscentrum Lesbisch en Homo-emancipatiebeleid (KLH) en
de resultaten van het onderzoek naar gemeentelijk homobeleid dat in
2003 door het Kenniscentrum werd verricht. We bespreken de veranderende
rol van de gemeente, dan volgt een nadere verkenning van de knelpunten
die er op lokaal terrein kunnen zijn. We geven uitgebreide tips en
trucs die gemeenten kunnen gebruiken bij het oplossen van lokale homospecifieke
problemen.
In het tweede deel van dit boek worden zestien good practices gepresenteerd.
Van vijftien projecten die hun nut bewezen hebben, verspreid
over het land en over uiteenlopende beleidsterreinen, worden opzet, uitwerking
en resultaat beschreven.
Ter afsluiting van het boek presenteren we in deel 3 de Homo Effect
Toets (HET), die kan worden gebruikt om een quick scan van het plaatselijke
beleid te maken.
In de afgelopen jaren is een grote stap voorwaarts gezet op het gebied
van de gelijke behandeling van homoseksuele en biseksuele mannen en
vrouwen. Waar nodig heeft de rijksoverheid vrijwel alle wettelijke belemmeringen
uit de weg geruimd die een volledig gelijke behandeling in de
weg stonden. Volgens het rijk zijn nu vooral de gemeentelijke en regionale
overheden aan zet om het beleid in de dagelijkse praktijk handen en
voeten te geven. 1
De lokale implementatie van het homobeleid blijkt echter voor veel
gemeenten niet eenvoudig. Dat is ook wel logisch: er komt de laatste tijd
een veelvoud van nieuwe taken en eisen op de gemeenten af. Soms is de
problematiek gecompliceerd en omvangrijk. Oude taken als de emancipatie
van minderheidsgroepen en doelgroepen komen daarbij in de verdrukking
en krijgen een lagere prioriteit. Door de multi-inzetbaarheid van
personeel binnen het gemeentelijk apparaat verdwijnt veel expertise op
dit gebied zonder dat er een adequate vervanging kan worden gevonden.
Tegelijk zijn er kansen. De nieuwe rol van de gemeente als regisseur
biedt mogelijkheden voor vernieuwing in het beleid. De invoering van de
Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO), naar verwachting in de
loop van 2006, geeft gemeenten de verplichting regelmatig met hun burgers
in contact te treden om samen de veiligheid en voorzieningen voor
kwetsbare groepen te bespreken.
VOORWOORD
7