HomobeleidUitgelicht - Invoering Wmo

HOMOBELEID UITGELICHT
160
we dat de gemeente zelf in de begeleidingscommissie zou gaan zitten. In
de eerste fase liep het onderwijsproject niet zo goed, dat kwam mede
door de afstand van de gemeente zelf. Als de gemeente nauwer samenwerkt
met haar uitvoerende organisatie, de GGD, kan ze ook helpen bij
het aanspreken van scholen op hun verantwoordelijkheid rond sociale
veiligheid. Ook kan ze, in haar rol als schoolbestuurder en als regisseur
van lokaal beleid, scholen stimuleren om deel te nemen aan de proefprojecten
die door de gemeente zijn gefinancierd.
De adviescommissie vraagt tegenwoordig om tussentijdse evaluaties
van zulke langdurige projecten, in plaats van alleen maar een eind-evaluatie.
Als je je daartoe beperkt, blijkt aan het eind van de rit soms dat er
halverwege al het nodige fout liep dat door eerder ingrijpen wellicht had
kunnen worden gecorrigeerd.
De commissie werkt ook faciliterend, dat blijkt vooral in de verbindingen
die zij legt. Zo kijken we naar de evenementennota en wijzen we homo-organisaties,
bijvoorbeeld het Comité Roze Zaterdag, op de mogelijkheden
in het kader van die nota. We willen daarbij belemmeringen wegnemen,
mensen met elkaar in contact brengen, maar ook grenzen stellen. De
commissie vindt het bijvoorbeeld prima als de homobeweging een feest
organiseert uit festivalgeld, maar niet als men de financiering voor een
feest wil onttrekken aan het budget voor homo-emancipatieprojecten.’
Contacten met de gemeente
‘Voor ons functioneren is de beschikbaarheid van ambtelijke ondersteuning
essentieel, dat is een prioriteit van de adviescommissie. De politieke
actualiteit, bijvoorbeeld de uitspraken van imam El Moumni, heeft van
tijd tot tijd effect op het beleid: dan komt er plotseling wat meer geld en
aandacht. Maar verder is de “saaie” dagelijkse voortgang van het beleid
vooral afhankelijk van de individuele instelling en medewerking van ambtenaren.
Het is daarom noodzakelijk dat er een ambtelijk secretaris is, die
midden in het gemeentelijk apparaat zit.
Onze ambtelijk secretaris werkt als onze permanente radar. Zij werkt
ondersteunend, maar niet zozeer inhoudelijk beleidsvoorbereidend. Ze
heeft vier uur per week beschikbaar voor de commissie en dat is genoeg.
In de laatste twee jaar, voordat we dit ambtelijk secretariaat hadden, was
het voor ons lastig om zicht te krijgen op de mogelijkheden en op de situatie
binnen de gemeente.
Elk half jaar hebben we een gesprek met de portefeuillehouder homobeleid
van B & W. In Nijmegen heeft het homobeleid een breed draagvlak,
wat het overleg vergemakkelijkt. De raadsleden nemen regelmatig zelf
initiatieven tot homobeleid. Dat leidt er ook toe dat de commissie vaak
meer de functie van waakhond heeft dan van initiatiefnemer.’