HomobeleidUitgelicht - Invoering Wmo

vrolijke folder. Van een christelijke school in Katwijk kregen we zelfs een
nabestelling. Er waren slechts twee zwaar christelijke scholen die de folders
weigerden. Aan het eind van die week hebben we een debat georganiseerd
voor leerlingen, daar deden er twintig aan mee. Samen met de
Stichting Landelijk Overleg Werkgroepen ouders van homoseksuele kinderen
(SLOW) hebben we ook een avond georganiseerd voor ouders,
waar vijftien mensen kwam opdagen. Daar is gesproken over het contact
met hun homoseksuele kinderen.
Onze voorlichting aan scholen “verkoopt” goed, omdat ze gaat over
“anders zijn” en niet specifiek over homoseksualiteit. Onze voorlichters
experimenteren met een brede aanpak, dat wil zeggen dat ze eerst een algemeen
verhaal houden en pas in tweede instantie ingaan op homoseksualiteit.
Dat werkt goed. De video Burger Inn is hierbij perfect te gebruiken.
Naar aanleiding van de campagne had ik trouwens veel telefoontjes
verwacht van beginnende homo’s. Dat was niet zo. Pas maanden later begonnen
die telefoontjes binnen te druppelen.’
Professionals en vrijwilligers
Ruud Rakers zou de campagne een tweede keer precies op dezelfde manier
aanpakken. ‘Het voordeel van deze aanpak is dat hij erg zichtbaar is
en dat je hem kunt uitvoeren met een beperkt aantal COC-vrijwilligers. In
dit geval werkten we met zes mensen. Drie mensen deden het denkwerk
en een deel van de uitvoering en er waren drie assistenten. Je zou het
veel intensiever kunnen doen, maar dan krijg je problemen met de uitvoering
door vrijwilligers.
Het enge van vrijwilligerswerk is: als je een subsidievoorstel maakt,
loop je het risico dat je door het wegvallen van vrijwilligers het project
niet kunt waarmaken. Dat zie je ook bij zo’n landelijke voorlichtingsdag.
Een paar vrijwilligers werken er keihard aan, maar is de klus eenmaal geklaard
dan zijn de vrijwilligers uitgeput en stort het werk in elkaar. Een
ander probleem is: als je bijvoorbeeld in Alphen aan den Rijn hetzelfde
wilt doen als in Leiden, wordt het moeilijk. Daar ken je niemand. Als je
iets organiseert, loop je een flink risico dat er niemand komt en het hele
project instort. We hebben bijvoorbeeld ook een docentendag georganiseerd.
Dat werkt wel als je het voor de hele regio organiseert, maar niet
als je het doet voor één stadje.
In de adviescommissie van de onderwijscampagne zaten allerlei professionele
organisaties: de gemeenten, de provincie, het maatschappelijk
werk en de GGD. Maar iedereen lijkt op een eigen eilandje te zitten. Bij
het Maatschappelijk Werk vond iedereen het thema homoseksualiteit
interessant, maar daar bleef het bij. Zo hadden we bijvoorbeeld afgesproken
dat het Maatschappelijk Werk gespreksgroepen zou doen, samen
135
DEEL 2 - GOOD PRACTICES