Hoofdpijnonderzoek inclusief hoofdpijn behandelprotocol

Hoofdstuk 2. Literatuurstudie
De drainage van het lymfevatenstelsel wordt onderscheiden in een oppervlakkig (huid), diep
(spieren, gewrichten, zenuwen, enzovoort) en een orgaansysteem.
Diagnostisch en natuurlijk ook voor de safety ten aanzien van de behandeling, zijn de
lymfeknopen zeer belangrijk, daar bij ontstekingen de lymfeknopen pijnlijk en verdikt zijn en
bij tumoren en/of metastaseringen de lymfeknopen verdikt zijn en meestal geen pijn doen bij
palpatie [76] .
Exocriene en endocriene klieren
De exocriene klieren (glandulae) zijn bijvoorbeeld de speekselklieren en de zweetklieren. Het
secreet van de klier wordt direct of via de afvoerwegen naar buiten, dus via de huid en de
slijmvliezen, afgegeven.
Bij endocriene klieren wordt het secreet (hormonen) naar binnen, dus in bloed- en
lymfevatenstelsel of in de intercellulaire ruimte afgegeven. De endocriene klieren hebben
geen afvoerkanalen zoals de exocriene klieren. Hormonen zijn chemische boodschapperstoffen
die dienen voor de communicatie tussen de cellen van het organisme.
Door het bloed worden de hormonen door het gehele lichaam verspreid en naar hun
doelcellen getransporteerd, waar ze door specifieke receptoren worden gebonden om zo hun
werking uit te oefenen.
Endocriene klieren zijn: de hypofyse, de pijnappelklier, de schildklier en de bijschildklieren,
de bijnieren, de eilandjes van Langerhans in de pancreas, bij de vrouw ovaria en de placenta
en bij de man de testes [58] .
Zij produceren onder andere het steroïdhormoon (testosteron, oestrogeen, aldosteron),
aminozuurderivaten (adrenaline, noradrenaline), peptidehormonen (insuline, glucagon) en
vetzuurderivaten (prostaglandine).
Verder zijn er nog hormoonproducerende weefsels met afzonderlijke cellen zoals: het centrale
en het autonome zenuwstelsel (transmitterstof), de hypothalamus, gastro-intestinale cellen van
het maag-darmstelsel, het hart, de nieren, de lever, de immuunorganen (denk weer aan de
inflammatoire stoffen) en de weefselhormonen (histamine, prostaglandine, enzovoort).
Het endocriene systeem is hierdoor nauw verbonden met het vegetatieve zenuwstelsel en het
immuunsysteem. En zo worden de verschillende functies van de systemen met elkaar
verbonden en gecontroleerd. Verder ingaan op de diverse functies van de exo- en endocriene
klieren gaat voor deze thesis te ver, maar het belang van de interacties van de systemen, ook
ten aanzien van de mogelijke ontstaanswijze van hoofdpijn, moge duidelijk zijn.
88