Hoofdpijnonderzoek inclusief hoofdpijn behandelprotocol

2.2.6.2 Lichamelijke en aanvullende onderzoeken
Hoofdstuk 2. Literatuurstudie
Voor het stellen van de diagnose bij spanningshoofdpijn, migraine, clusterhoofdpijn en
middelengeïnduceerde hoofdpijn is een lichamelijk en/of aanvullend onderzoek niet nodig.
Bij spanningshoofdpijn kunnen bij palpatie echter wel verhoogd gevoelige drukpunten
gevonden worden. Bij aanwijzingen voor andere aandoeningen of voor het uitsluiten ervan
dient gericht onderzoek; lichamelijk, neurologisch, radiologisch en/of eventuele
laboratoriumonderzoek plaats te vinden.
Tijdens een aanval van clusterhoofdpijn kan bij het lichamelijk onderzoek een tranend oog,
rood oog, een verstopte neus, loopneus of een hangend ooglid of pupilvernauwing van het oog
aan de aangedane kant zichtbaar zijn. (orthosympaticusvermindering en/of
parasympaticusvermeerdering duidt op syndroom van Horner)
2.2.6.3 Evaluatie
Na de anamnese en de eventuele aanvullende onderzoeken, al of niet aangevuld met het
hoofdpijndagboek, kan de diagnose van de hoofdpijn gesteld worden.
Verder moet men zich er zeer van bewust zijn dat ook psychosociale problematiek een
belangrijke rol kan spelen bij het ontstaan van hoofdpijnvormen (cave yellow flags).
2.2.7 Klassieke behandeling van enkele primaire hoofdpijnvormen
2.2.7.1 Migraine
Medicamenteuze behandeling bij migraine kan in de acute fase (couperend) of preventief
(profylactisch) toegepast worden. Medicatie: ergotderivaten, triptanen, paracetamol, NSAID’s
enzovoort (bijlage 15). De behandeling moet worden afgestemd op de aanval en de persoon
bij wie de aanval optreedt. Let op bij overmatig medicatiegebruik!
Bij menstruele migraine kan tevens worden gekozen voor magnesium en/of hormoontherapie
(oestrogeen / progestageen).
2.2.7.2 Spanningshoofdpijn
Behandelstrategie bij spanningshoofdpijn bestaat voornamelijk uit: psychofysische therapie
(bijvoorbeeld stressmanagement), fysiotherapie / manuele therapie en/of farmacotherapie
(analgetica, NSAID’s en/of spierrelaxantia).
35