Hoofdpijnonderzoek inclusief hoofdpijn behandelprotocol

Hoofdstuk 5. Discussie
Opmerkingen ten aanzien van de osteopathische behandeling:
Bij de pariëtale technieken elke keer duidelijke en goede instructie geven aan de personen in
verband met de manipulaties. Door een goede uitleg zijn de hoofdpijnpersonen minder
gespannen waardoor de stapsgewijze opbouw voor de manipulatie beter verloopt.
De manipulatie op zich via het High-Velocity Low-Amplitude (HVLA) principe levert dan
minder problemen op plus de eventuele ”napijn” is voor de behandelde personen minder.
De viscerale technieken werden via de plexussen op tijd uitgevoerd. Dit heeft als voordeel dat
het makkelijk te plannen is in het totale behandelplan, een groot nadeel is echter dat men van
tevoren niet kan bepalen wanneer het desbetreffende orgaan tot ontspanning komt (release).
Verder hadden lokale technieken voor de subdiafragmale organen in de osteopathische
behandelstrategie opgenomen kunnen worden, om zo restricties te verminderen en de
circulatie te verbeteren plus de neurologische koppeling te maken naar de hoog-cervicale
segmenten.
De craniosacrale technieken werden ook op tijd uitgevoerd. Een groot voordeel is dat de totale
craniosacrale behandeling van te voren in een bepaald tijdschema was te plannen. Daar komt
ook nog bij dat bij een behandeling op basis van tijd er geen sprake was van subjectiviteit van
de behandelaar. Een groot nadeel was echter dat bij craniosacrale technieken gestreefd moet
worden naar een release (ontspanning) en/of mobilisatie van de behandelde structuren en dit
niet op tijd in seconden / minuten te plannen was.
Tevens werd in het onderzoek geen rekening gehouden met het cranial rhythmic impuls
oftewel het primaire ademhalingsritme.
Gezien de grote invloed van het limbische systeem op het totale functioneren van het
menselijk lichaam in alle dimensies van (hoofd)pijn was er in dit onderzoek te weinig
aandacht besteed aan specifieke osteopathische technieken voor thalamus, hypothalamus,
hypofyse en epifyse. Wel werden in de laatste twee behandelingen deze structuren in zijn
algemeenheid beïnvloed (bijlage 10,11).
188