"Vies niet, homo wel" Ervaringen van homo- en ... - EduDivers

"Ja, het was dus nog ingewikkelder. Er waren dus vier lesbiennes in die club, en drie
heterovrouwen en twee daarvan hadden dus ook een relatie met mannen op school. En
nou, daar is een ontzettende knok gevoerd, omdat die (hetero)vrouwen, zeg maar, de
agressie van die mannen vertaalden naar ons toe, dus dat vrouwenteam viel op een
gegeven moment uit elkaar, want het was veel te bedreigend. Maar ze ontkwamen niet
aan de produkten, ook die (hetero)vrouwen niet. En dat is later wel, zeker met die
vrouwen, is dat een tijd met afstand allemaal gegaan. En dus werd er weer doorgepraat
en hebben we dat kunnen analyseren. Maar ondertussen was dus wel, die agressie had
kunnen gaan spelen, en wij (lesbiennes, PD) waren geïsoleerd geraakt." (lerares 12)
"Maar als je het wat groter ziet, als je binnen het team met een aantal vrouwen bent en je kunt
daar met elkaar samenwerken, dan ben je als vrouwengroep veilig, dat geeft een soort
extra veiligheid voor de lesbische vrouwen daarbinnen. Je wordt in eerste instantie
aangevallen op je feministisch zijn, en dus niet op je lesbisch zijn." (lerares 11)
"En daarnaast denk ik dat de vrouwen zich dankzij het meisjesproject ontzettend hebben
kunnen manifesteren, door produkten en goedlopende programma's, en goedlopende
groepen, en er zitten nu dus twee vrouwen in de coördinatie, dus die hebben ook nog
eens een machtspositie, zeg maar, die hebben de potentiële macht naar zich toe
kunnen trekken. En dat is natuurlijk ook een nieuw verschijnsel, dat waren vroeger altijd
mannen. De vrouwen deden de inhoud en de mannen deden het beleid, en nu doen de
vrouwen ook het beleid. En dat zijn dan ook nog eens twee lesbiennes." (lerares 12)
"We hebben dus de voorwaarden meegehad, namelijk dat we een club vrouwen hadden die
sterk was, en daarin veilig kunnen groeien, en dan gewoon, uiteindelijk toch onze wil
kunnen doorzetten. Ja, dat heb je gewoon nodig anders red je het niet. Anders blijf je in
je eentje een soort hobby uitoefenen. Want bijvoorbeeld (lerares 15), die heeft jarenlang
gewoon gewerkt op de manier waarop ze nu werkt en die is altijd voor idioot uitgemaakt
binnen de school, werd altijd aangevallen op haar manier van werken en haar manier
van zijn waardoor je natuurlijk ook heel spastisch wordt, dat kreeg geen vorm." (lerares
12)
De vrouwen op school weten nu precies van elkaar hoe ze lesgeven, van waaruit zij werken.
Maar de mannen weten dat nauwelijks en inmiddels vragen de vrouwen zich ook af hoe het in
hun lessen toegaat. De isolering van de lesbische vrouwen bepaalt nu ook meer hun taktiek:
homomannen moeten de nieuwe speerpunt worden. De discussie over elkaars lespraktijk zou in
de naaste toekomst gevoerd worden door middel van een thema-avond over homo- en
heteroseksualiteit. Deze geschiedenis maakt duidelijk dat voor vrouwen het zwaartepunt van
emancipatie anders ligt dan voor mannen. Men kan de vraag stellen of hun soort strijd
aansluiting zal vinden bij de mannelijke homocollega's. Verschillende elementen uit de
geschiedenis van het meidenproject komen ook voor op andere scholen. Het belangrijkste
element daaruit is dat individuele vrouwen in eerste instantie op hun feminisme worden geïsoleerd
binnen het team, dat inderdaad vaak door mannen gedomineerd wordt. Deze mannensfeer
wordt op andere scholen soms al aardig doorbroken door het aannemen van meer
vrouwen en van jongere docenten, maar ook door het vertrek van `verstarde' oudgedienden.
Een eerste consolidatie van de positie van vrouwen in een school blijkt als (ook lesbische)
vrouwen zich verkiesbaar of benoembaar stellen voor directie- en andere organisatorische
functies.
23