"Vies niet, homo wel" Ervaringen van homo- en ... - EduDivers

Homoseksualiteit is voor hen een etiket dat weinig meer dan last oplevert. Zij willen zichzelf
liefst niet apart zetten.
In hoofdstuk II zagen we dat homomannen specifieke stijlen hadden ontwikkeld. Als we de
homomannen nader ondervragen over hun visie op homoseksualiteit blijkt dat elk van hen eigen
redenen heeft voor de eigen `stijl'.
De `flikkers' beschouwen homoseksuelen als een bij uitstek onderdrukte groep. Het wezen van
deze onderdrukking zit volgens hen in de seksualiteit. In deze zin zijn homodiscriminatie en
vrouwendiscriminatie wel zijdelings met elkaar verbonden (omdat vrouwenseksualiteit ook al
niet mag), maar ze liggen toch niet geheel op één lijn. In de flikkerideologie staat homoseksualiteit
als underdog tegenover heteroseksualiteit.
"Nou, het is evident dat ten aanzien van de flikkerij en ten aanzien van seksualiteit in het
algemeen er in de maatschappij nog ontzettend veel moet veranderen. De seksuele
revolutie heeft, ondanks de veranderingen die er zijn geweest, nooit plaatsgevonden. In
dat links toekomstig perspectief, hoe oningevuld (dan ook) is één ding duidelijk: dat er
een duidelijke plaats moet zijn voor de seksualiteit van mensen en voor emoties
daaromheen. En dus ook voor flikkers en potten." (leraar 1)
In de flikkerideologie wordt veel nadruk gelegd op coming-out. De onderdrukking van
homoseksualiteit komt volgens flikkers het meest tot uiting in het feit dat homoseksuelen zich
verborgen houden. Zij stellen daarom dat ervoor uitkomen het meest voor de hand liggende
strijdmiddel is.
"Ik denk eigenlijk dat (dat) het enige is, eerlijk gezegd. Kijk, als al die homoseksuele leraren en
leraressen zichzelf zouden zijn, in die zin dat ze uitkomen voor hun homoseksualiteit en
daar niet een probleem van maken, (dat het) dan betekent dat die kinderen een aantal
positieve identificatie-objecten hebben. Ik ben ervan overtuigd dat dat zo werkt hoor. En
dat houdt dus ook in dat die potentiële homoseksuelen, die er onder de leerlingen zitten,
er veel minder problemen mee zouden hebben, (en) dat houdt ook in dat er een veel
positiever sfeer op school ontstaat ten aanzien van de homoseksualiteit. Zo simpel is
het volgens mij." (leraar 5)
`Flikker' stijl docenten impliceren dat homo-onderdrukking een zekere identiteit met zich
meebrengt, alhoewel deze identiteit door hen niet eenduidig beschreven wordt. Het eigene van
de flikkerideologie is het benadrukken van de keuzevrijheid die men zou hebben als er geen
onderdrukking door het `heterosysteem' zou zijn. Het gaat hen om de maatschappelijke keuze
voor een seksuele `voorkeur' en `jezelf zijn' is voor hen zeker geen a-politieke geaardheid.
De docenten met een `nichterige' stijl zijn niet zo geïnteresseerd in politiek. Dat wil niet zeggen
dat ze geen onderdrukking ervaren, maar wel dat ze geen homo `strijd' ervaren. Ervoor
uitkomen is voor hen meestal niet aan de orde omdat ze al meer of minder duidelijk `nichterig'
aanwezig zijn. Homodiscriminatie is voor hen een ontkenning of het niet begrijpen van hun
geaardheid.
"(Een collega) komt een keer op me af en zegt: H., moet je luisteren, ik wil een foto hebben van
een echte nicht. Ik kijk hem stomverbaasd aan en ik zeg: Moet je mijn foto hebben
soms? Nee, van een èchte nicht. En toen snapte ik het niet, hij zegt: Een prototype. Ik
zeg: Een prototype, ik ben een echte nicht... maar wat je wilt bestaat niet. En trouwens,
wat moet je met een foto, want homo zijn is innerlijk. Dat was ook de collega die naar
35