Vasthouden aan ketenzorg - Annevillegroep

ziekenhuis, daar zijn goede afspraken over. Met weliswaar een kleine rol voor ons, maar welgoede afspraken.” Deze afspraken betreffen werkafspraken en zijn niet vastgelegd in eenbeleidsdocument. “We kunnen er niets aan ontlenen van; wij zouden zoveel patiënten krijgen,maar als werkafspraak voldoet dat heel goed.” De patiëntenlogistiek is dus in delen vande keten wel goed afgestemd, terwijl deze afstemming in overige delen van de keten nogwel te wensen over laat.Ook in keten B is er, naast de formele coördinatiemechanismen, sprake van informele vormenvan afstemming. Deze afstemming vindt op verschillende manieren en tussen verschillendeinstellingen plaats. De CVA-verpleegkundige van de thuiszorgorganisatie geeft aanregelmatig mailcontact en overleg te hebben met de nurse practitioner van het ziekenhuis.Toch ervaart ze de informele afstemming met het ziekenhuis niet als positief. “Het ziekenhuisis natuurlijk wel een logge organisatie ten opzichte van de perifere ziekenhuizen. Daar regelenwe heel veel in de wandelgang en even in een overlegje wordt iets afgetikt. Maar jemerkt daar wel dat het over heel veel schijven moet en dat het heel formeel geregeld moetworden. Dat maakt het soms lastig. Daar is het denk ik altijd wel moeilijk geweest.” Wel geeftze aan dat de contacten de laatste tijd weer wat beter worden. Tussen de thuiszorg en hetrevalidatiecentrum ervaart ze de contacten als prettig en ze geeft aan dat ze wel weet wie zedaar zou moeten spreken. De revalidatiearts uit het ziekenhuis is ook van mening dat deonderlinge contacten steeds beter worden. Volgens de revalidatiearts zijn de lijntjes veelkorter geworden, is er meer wederzijds vertrouwen en geven de instellingen elkaar onderlingmeer feedback, in tegenstelling tot een tijd geleden. Ook de verpleeghuisarts geeft aan dater meer korte lijnen zijn. “Op dit moment komt de revalidatiearts tweewekelijks hier en dat iszeg maar degene die ik het meeste spreek. Met de neuroloog heb ik meer ad hoc contact,fysiek, telefonische of via email. (…) Daar moeten dan ook korte lijnen voor zijn en dat gaatop dit moment eigenlijk best goed.” In de CVA-keten is de informele afstemming de afgelopentijd dus erg verbeterd. Toch blijft er nog voldoende ruimte om de informele afstemmingin de gehele keten te optimaliseren.Onpersoonlijke coördinatiemechanismenOm de continuïteit van de zorg voor CVA-patiënten in keten B te waarborgen, is er ook gebruikgemaakt van een viertal onpersoonlijke coördinatiemechanismen. Het gaat hierbij omeen nieuwsbrief, verschillende protocollen, het borgingsdocument en een transmuraal communicatiedossier.De nieuwsbrief werd twee keer per jaar opgesteld en verspreid via de projectgroepleden.Het doel van de nieuwsbrief was om de activiteiten die binnen de strokeservice plaatsvonden, breed te communiceren binnen de keteninstellingen. In de actieplannenvan de verschillende werkgroepen is te lezen dat er een aantal protocollen beschikbaarwerden gesteld binnen de keten. Deze protocollen werden bijgewerkt en er werden nieuweprotocollen opgesteld. Met behulp van deze protocollen trachtte men de kwaliteit van de zorgte garanderen en innovatief te zijn betreffende richtlijnen voor handelen. Het borgingsdocumentgaf een beschrijving van de uitgangspunten van de bestaande projectorganisatie. Tevenswerden de doelen en resultaten beschreven en diende het document als werkplan voor2006. Het transmuraal communicatiedossier werd ingezet voor tijdige en volledige informatieoverdrachtentussen de verschillende ketenpartners (Ibid.).37