Vasthouden aan ketenzorg - Annevillegroep

Hierboven is beschreven dat het borgen van organisationele veranderingen twee verschillendevormen kent, te weten statisch en dynamisch borgen. In de literatuur wordt er gesprokenover het vasthouden aan of het verbeteren van methoden en doelen. Echter, in ditonderzoek wordt borging geoperationaliseerd als het vasthouden aan of het verbeteren vande resultaten. Er kan worden gesteld dat in keten A sprake is van dynamisch borgen, aangezienin deze keten de nadruk ligt op het continu verbeteren van de resultaten van de keten.Om deze verbeteringen te realiseren, worden ook continu aanpassingen gedaan metbetrekking tot de afspraken en werkmethoden. In keten B is nauwelijks sprake van borging,aangezien in de huidige situatie slechts in beperkte mate coördinatiemechanismen wordentoegepast die in 2005 ook werden toegepast. Binnen de keten wordt wel aandacht besteedaan het up to date houden van de keten en aan het verbeteren van de keten. Het gaat hierbijechter niet om verbeteringen ten opzichte van de situatie in 2005, maar om het opnieuwcreëren van de toenmalige afspraken en werkmethoden. Aangezien de aandacht betreffendede keten in de afgelopen jaren is verslapt, zijn de verbeteringen die worden doorgevoerdmeer gericht op het opnieuw opstarten van de keten. Om deze reden worden de verbeteringenbinnen keten B niet aangemerkt als een vorm van dynamisch borgen en lijkt het meer tegaan om de statische vorm van borging. Binnen keten B wordt immers geprobeerd de ketenweer op het oude niveau te krijgen.Welke factoren spelen een rol bij de borging van de afspraken en werkmethoden binnende onderzochte CVA-ketens?Naar aanleiding van de interviews kunnen een aantal factoren worden genoemd die vaninvloed zijn op de borging van de afspraken en werkmethoden binnen keten A en keten B.• Flexibele standaardisatie – Het standaardiseren van afspraken en werkmethoden draagtbij aan de borging van diezelfde afspraken en werkmethoden, omdat het resulteert ineen uniforme manier van werken binnen de ketens. Hierdoor ontstaat er weinig ruimtevoor onduidelijkheid en onderlinge verschillen. Door middel van protocollen en kennisuitwisselingwordt de zorginhoudelijke afstemming gestandaardiseerd. Op basis hiervanworden deze standaarden continu verbeterd een aangepast aan nieuwe inzichten.• Evidence based criteria – Een externe richtlijn, zoals de CBO-richtlijn voor CVA-zorg,bevat evidence based criteria voor kwalitatief goede zorg. Een dergelijke richtlijn beïnvloedtde opvattingen over goede zorg binnen CVA-ketens en kan een prikkel zijn om debestaande afspraken aan te scherpen en te gaan én blijven handelen naar die gemaakteafspraken en werkmethoden.• Monitoring en bijsturing – Door middel van monitoring wordt er veel kennis en informatievergaard betreffende het functioneren van een CVA-keten. Deze informatie kan als basisdienen voor het bijsturen van de ketens. Op deze manier kan de keten resultaatgerichtworden aangestuurd en wordt er inzichtelijk gemaakt of de ketenpartners zich daadwerkelijkaan de gemaakte afspraken en werkmethoden houden.• Duidelijke verantwoordelijkheden en aansprakelijkheid – Duidelijkheid over de onderlingeverantwoordelijkheden binnen een CVA-keten leidt tot duidelijkheid over de aansprakelijkheidvan de betrokkenen. Hierdoor weten de betrokkenen wie verantwoordelijkheiddraagt voor het eventueel niet nakomen van de gemaakte afspraken. Dit leidt er toe dat56