ELMA DENİZ KARAKURT

S a y f a | 113
Konuştuğu ağız buralardakinden biraz farklıydı, belli ki başka bir yöreden veya başka bir
ülkeden geliyordu.
– İleride Savran köyü var, onun yakınından geçer. Sonra da Balçak Irmağı’nın kıyısına
iner. Oradan da su boyunca ilerler, diye yanıtladı Kozan Aka.
– Sağolasın dayı, işin rastgelsin.
Bu kısa konuşmadan sonra tuhaf yolcu ardına bile bakmadan yoluna yürüyüp
gidecekken, Yaşlı Kozan, aslında adama içi hiç de ısınmadığı hâlde eliyle biraz ötedeki, dalları
yerlere kadar değen birkaç söğüt ağacını göstererek;
– Bizim tarla aha şuracıkta, yüz adım ya var ya yok. Açlığın, susuzluğun varsa yahut
yorgunsan konuğumuz ol.
Bunları söylerken aslında içinden de; “İnşallah kabul etmez,” diyordu ama yolcuya teklif
etmeden de olmazdı. Üstelik adam yorgun görünüyordu ve kendi içi ısınmadı diye ille de yoldan
çıkmışın, azıtmışın teki olacak değildi ya. Yine de bir yandan da anlam veremediği bir rahatsızlık
duyuyordu bu yolcuyla ilgili.
Adam biraz duraksadıktan sonra;
– Olur dayı, bir soğuk suyunuzu veya ayranınızı içerim, dedi.
Gerçekten de, Kozan Aka’nın da tahmin ettiği üzere, çok yorgundu ve en azından oturma
teklifi bile kulağına bir bebeğe söylenen güzel bir ninni gibi geliyordu. Biraz dinlenip kalkar,
yoluna devam ederdi, geç kalacağı bir yer yoktu ne de olsa.
Biraz sonra tarladaki alaçığın altında oturmuşlar, Harva Nene de soğuk suyla şerbet
hazırlıyordu. Söğütlerin kırbaç gibi dalları, rüzgârda salınıyor, ileride bir geleni 212 topraktan
kafasını çıkarmış bakıyordu. Az ötesinde gezinen evsiz bir köpeği fark eden hayvan hızla fırlayıp
ilerdeki başka bir deliğe girdi.
Yolcunun gözüne alaçığın güneye bakan tarafında, kurumuş ağaç dallarının arasına
güneşi kessin diye sıkıştırıldığı belli olan yumurta kabuğu parçasına benzer birşey ilişti. Sadece
bir parçaydı ve tıpkı ekmek sacı gibi eğimliydi, neredeyse o boylarda da vardı. Kafasında
tasarladığına göre eğer bu bir yumurtaysa, deve kuşununki bile öyle bir yumurtanın yanında
karpuza nazaran portakal gibi kalırdı. Beyaz renkli, üzeri gözenekli, kirecimsi sert bir tabakaydı
bu gördüğü. Yumurta kabuğuydu işte, başka ne olabilirdi? Merakını yenemeyip eliyle işaret
ederek;
212 Geleni (Geleği): Tarla faresi veya benzeri bir hayvan.
D e n i z K a r a k u r t
ELMA