ELMA DENİZ KARAKURT

S a y f a | 49
Boğazına kadar suya girdi, ayağı daha yere değmemişti; böylesi küçük bir derede bu
kadar derin bir yer olması pek olanaklı değildi. Ama aslında gerçeği biliyordu.
Burası başka bir âleme açılan bir kapı gibiydi.
Kız onu, tuttuğu ellerinden suyun derinliğine doğru çekmeye başladı, bir türlü karşı
koyamıyordu. Kafasındaki tüm soruları bir kenara bırakarak nefesini tuttu ve suya gömüldü.
Sonra başlarını aşağıya doğru çevirerek dibe doğru dalmaya başladılar, düşsel bir derinliğe
doğru iniyorlardı. Soluğu kesileceği zaman kız ağzını ağzına yapıştırıp gül gibi pembe renkli
dudaklarının arasından çıkan kabarcıklar yüzeye doğru titreşerek yükselirken kendisine soluk
veriyordu. Suyun içerisinde tüm benliğini bir uyku sarıyordu giderek artan bir etkiyle. Yukarıya
doğru salınarak yükselen kalın sarmaşıklar gibi yosunların aralarından geçtiler; fosforla ışıyan bir
balık sürüsü zigzaglar çizerek yanlarından kayıp gitti.
Nihayet aşağıda pencerelerinden suya ışıklar vuran ihtişamlı bir saray gördüler. Su
tabanına ulaştıklarında binanın yanında duran bir kuyuya doğru çekti kız kendisini, bu sefer
kuyunun içine doğru daldılar. Dibine vardıklarında oradan sağa doğru giden bir geçide girdiler ve
geçidin sonuna vardıklarında tekrar yukarıya çıktılar.
Nihayet hava olan bir yere varmışlardı; derin derin soluyordu Uruk artık.
Sarayın bir köşesinden içeriye çıkmışlardı ama içerisi bomboştu. Ne duvar, ne eşya, ne
üst katlar, hiçbirşey yoktu; sadece çatıyla tavan arasına uzanan bir merdiven vardı, duvarları
açık mavi üstüne işlemeli çinilerle kaplı yapıda. Uruk bu yorucu dalıştan sonra çok yorulmuş ve
uykusu gelmişti, kendisi sebebini anlayamıyordu ama bu derinlik sarhoşluğunun
mahmurluğuydu. Bir yerlere uzanıp uyumak istiyor fakat etrafta yatabilecek hiçbirşey
görünmüyordu. Peri kızı birden yanından koşarak uzaklaşıp merdivenlerden yukarıya çıkarak
çatıdaki bir kapağı açıp, tavan arasına girip kayboldu.
Kolları dikkatini çekti Uruk’un. Belirgin biçimde göğermiş 78 olan damarları kabarıp
şişmişti. Artık dayanacak durumda değildi, üzerindeki ıslak elbiseleri soyunup bu koca boş
binanın bir köşesine, soğuk zemine uzandı. Bu şekilde bir insanın uyuyabilmesi çok zordu ama
kan basıncı içinde bulunduğu derinlikten ötürü kendisine öyle bir oyun oynuyordu ki, gözlerini
tutamayıp biraz sonra da uykuya daldı.
Uyandığında afallayarak çevreye bakındı, nerede olduğunu bilmiyordu. Kim bilir ne kadar
zamandır uyumuş kalmıştı burada. Alelacele elbiselerini giyindi ve köşedeki deliğe koştu. Fakat
vardığında orada delik falan olmadığını gördü, oysaki emindi yukarıya buradan çıktıklarından.
Diğer köşelere koştu telaşla koca alanda. Yoktu, çıkış kaybolmuştu, ne yapacağını bilemez bir
hâlde şaşakaldı. Sonra peri kızının çıktığı merdivenler geldi aklına. Kenarları parmaklıksız kırmızı
merdiveni çıkarak çatıdaki kapağı itti. Gıcırdayarak açılan kapaktan etrafa tozlar saçıldı, yıllardır
78 Göğermek (Gövermek): Mavileşmek.
D e n i z K a r a k u r t
ELMA