PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

38 Sure 12,106.Wellhausen. S. 217 ye göre, Allah kelimesine kitabelerde s ık sık rastlar ız, M. 6. ve7. yüzy ıllarda O, bütün putlar ıu ba şını yemi ştir. İşleri ciddile ştiğinde, büyük tehlike ve yoklukanlar ında müşrikler daima Allaha yönelirlerdi. herhangi bir puta de ğil. Müşrikler içinde Allah, ulûhiyetin as ıl sahibi idi. Muhammede (A.S.) gereken, sadece, onlar ın, putları AllahınAllahhğına ortak etmeleriyle sava şmakt ı .39 Kar ş. E.d. Isl. 1.253 s.v. (Reckendorf).`Akk "yüksek s ıcaklık" , "çok s ıcak" demektir; Önceleri bir bölgenin ad ıyken sonra oradayerle şenlerin adı olmu ştur. Akk Harju `Akka veya Akko'yu kurmu ş olduklarından nadirensözedilir. Kütükleri için bak. Wüstenfeld, Geneal. Tabellen, A. `Akk kabilesi daima güneyArabistanl ı olarak görünüyorlar, ülkeleri Yemen'in Tihâma (çukur bölge, sahilboyu) s ıdır.Oradan kuzeye Cidda bölgesine kadar ç ıkmışlardır.Karş. yine Wüstenfeld, S. 55; Blau S. 564; Caussin 1,186.40 P.K. S. 7, not 1 e göre "Araplar ın kargalar ı", a ğrib at arab, aralar ındaki zen-cilerdir. Hepsi siyah renklerini annelerinden al ırlar. Cahiliye ça ğında ve İslamda en ünlü kargalar,'Antara, Abû `Umayr, Sulayk. ljufaf, Hi ş am b. `Ukba, Abd Allah b. ljazim,`Umayr, b. Abi `Umayr, Hammam, Munta şir b. Vahb, Matar b. Avfâ, Ta'-abbata ş arra, a ş - Ş anfara ve Ijaciz'dirler. (Tac al-Arfı s'tan).Kar ş. Caussin 11,518.41 Wüstenfeld S. 378 e göre kavimlerin ayr ılışı s ıras ında Rabi'a'lar Necid yaylasını, Hicaz' ı ve Tihâma boylar ını aldılar. Zû Nuvas ça ğında o bölgeleri b ıraktılar ve sonraonlara nisbetle "Rabia'mn ülkesi" Diyâr Rabia diye isi ınlendirilen Mezopotamya'ya geçtiler.Kar ş. Blau, S. 579.42 Nafr, hacdan dönü ştür. Bak. Wellhausen S. 80. an-Nafr al-avval için bak.Lane sub nfr.43 Bunlar Mina'da geçirilen üç gündür.Kar ş, E.d. Isl. IV, 748 s.v. (R. Paret).Ayya ın at-Ta şrik, Zilhiccenin 11-13. günleridir.Wellhausen S. 80 e kar şılık R. Paret, bu günlerin isimlerini, art ık yenip bitirilemiyecekolan kurban etlerinin saklanabilmesi için "parçalara kesilerek kurutulmas ı " i şindenald ıkları fikrininden şüphe ediyor. Kar ş. Lane S. 1541.Kar ş. Juynboll S. 156 ve dev. ve bak. Sure, 2, 192-195 ve Ç ıkış 23,18.44 Müslümanlar ın ifadesine göre burada as ıl, saf dinin de ğiştirilmesi ve sap ık adetlerinsokulmas ı bahis konusudur. Kar ş. Sure 5,12: "Allah, bahira, saliba, vasila ve lı ami'denhiçbiri hakk ında bir şey koymamıştır; fakat kafirler, Allaha ra ğmen yalan düzerler". Burada,mü şrik araplar ın adeti üzere, mukaddes şeylere ve ilâhlara adanm ış olup serbestçe otlaklardagezen ve art ık binilemez olan develere ait birtak ım terimler buluyoruz. Deve araplar ın en ö-nemli hayvanıdır; o, onlar ın yük ve binit hayvan ıdır, postu ise çad ır bezlerini te şkil eder. Dişisinineti ve sütü ba şl ıca g ıda maddeleridir; deve sürüleri en önemli servetleridir. Bu sebeptenmüşrik araplar, sürülerini birinci derecede k ıymetlendiren deve yavrular ın ve deve ayg ırlarınıbir şükür ifadesi olarak ilâhlara adarlard ı. Burada mü şrik hurafeleri rol oynad ığındanMuhammed (A.S.) bu deve adama i şini yasak etti. Kar ş. Sure 6, 139: "Dediler ki: Bunlar....yasak edilmiş develerdir ; öyle develer vard ır ki onlar ın s ırtına binmek yasakt ır". Bu develer,harâm, tabu, dünyevi kullan ıştan ırak, ilâhlara adanm ış idiler.Arap dilcileri tarafından çe şitli şekillerde tefsir edilmi ş olan bu terimlerin di ğer anlamlarıhakkında; kar ş. at-Tabari, Tafsir, M ıs ır 1325, Vu. 56 ve dev.; Buhari 3,106; İ bn Hişam 57,58; Lisân, as-sa`iba 1,460; al-bahira V, 106; al-va ş ila XIV, 225 ult.,61