AramızdanAyrılanlar

Sayfa 274
yabancı misafirler geldiğinden dolayı eve geç kalacağını eşine bildirdi. Şevket bizimkine (genel
konuşma sırasında eşinden söz ederken bizimki derdi) durumu açıkladı. Açıklama çok kısa idi.
“Müzeyyen biz bara gidiyoruz, eve geç gelirim.” Behiç bu telefona inanmayınca, Şevket
telefonu uzatıp aç sor bakalım doğrumuymuş dedi.
Şevketin dışardan bakanları yanıltan bir başka özelliği de makam ve para hırsının
olmaması idi. Uzun sayılabilecek beraberliğimizde de, tek tartışmamız bu nedenle olmuştu.
Maalesef bu tartışmanın tanığı olan zamanın Rektörü sayın Süha Toner de şimdi Şevketin
yanında. Tartışmamız, ben dekan olayım teması yerine, sen dekan ol üzerine idi. Rahmetli Süha
bey “dekan olmak için tartışanı çok gördüm ama dekan olmamak için tartışanı ilk kez
görüyorum” demişti. Sonunda ben de yardımcı olacağıma söz vererek Şevket’i ikna etmiştim.
Ancak, dekan olarak atandıktan sonra, yardımcılığı yapamayacağımı söyledim (tabii ki şaka
idi). Şevket kızgın şekilde odadan çıktı ve yaklaşık 10 dakika sonra tekrar gelerek önüme bir
yazı koydu. Yazı, Şevket’in dekanlıktan istifa dilekçesi idi ve ekledi: şimdi mecburen sen dekan
olacaksın. Sonunda şaka yaptığımı, doğal olarak sözümde duracağımı söyleyip işi tatlıya
bağladık. İşte Şevket böyle biri idi. İnsan olarak sahip olduğu nitelikler saymakla bitmeyecek
kadar çoktu. Kısaca adam gibi adamdı. Mehmet Pala, Şevket ve ben bir sacayağı gibi idik.
Şevket gidince onsuz biz de gittiğimiz içki masasında zevk alamıyoruz. Bazen de sofraya bir
kadeh de Şevket için koyuyoruz ve onu anıyoruz. Mehmet de, ben de onu çok özlüyoruz. Işık
içinde yatsın, ruhu şad olsun.
Reaktör yıllarında
çalışma arkadaşlarıyla
(Ön sırada siyah
gözlüklü olan Şevket
Erk)
Aramızdan Ayrılanlar
Türk Fizik Derneği