AramızdanAyrılanlar

Sayfa 413
İhsan Bey’den sonra 1949 yılında ben aynı kuvartzı kullandım ve ben de doktoramı
tamamladım. Remziye Hanım, rahmetli Dilşad Hanım üçümüz aynı anda doktoralarımızı
verdik. Bizden sonra Ayhan Çilesiz de doktorasını tamamladı. Böylece sıfırdan, 42 deki
halimizden itibaren 5 kişi 7 sene gibi, kısa bir süre içersinde bunları tamamlamış olduk. Bunu
biz, tabi 1942 de hayal bile edemiyorduk. O kadar çaresiz bir durumdaydık ki! Hiçbir şey yoktu.
Kitap yok, araç yok, gereç yok. Ne bileyim, yer yok, yol gösterici yok. Son derece sıkıntı
içersindeydik. Fakat Zuber bizi bu dertten kurtardı.”
Bilim, İlk doktoralı kadın fizikçilerimizden olan Belkis Özdoğan’ın özel yaşamında da etkisini gösterir.
Tecrübi Fizik Kürsüsü ‘ne Asistan olarak atandığı yıl, Fransa’daki eğitimini tamamladıktan sonra aynı Kürsü ‘ye
Asistan olarak atanan İhsan Özdoğan ( Prof. K. Zuber’in ilk doktorantı) ile yaşamını birleştirmiştir. Özdoğan çiftinin
bu evliliklerinden, 1943 yılında bir erkek çocuk dünyaya geldi. Baba, Prof. Dr. Özdoğan doktora sonrası
çalışmalarını daha sonra Jeofizik alanında yoğunlaştırmış ve Fen Fakültesi Jeofizik Kürsüsü’nün kuruluş
çalışmalarına katılmıştır. Oğul Özdoğan ise İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Prehistorya Anabilim Dalı
Başkanlığı da yapmış olan, Prof. Dr. Mehmet Özdoğan‘dır.
“Kimyada Fiziki Metotlar” adlı kitabından çok sayıda öğrencinin yararlandığı Prof. Dr. Belkıs Özdoğan 1982
yılında, yaş sınırı nedeniyle emekli olmuş; 24 Eylül 2002 tarihinde de aramızdan ayrılmıştır.
Prof. Dr. İsmet Ertaş
Öğrenciliğim sırasında Denel Fizik Laboratuarı asistanlarımızdan biri olarak tanıdığım
Belkıs Hanım, son derece neşeli ve espirili bir insandı. Denel Fizik Enstitüsü Çay Odası’nın neşe
kaynağı idi. Ev işlerinde yardımcısı olan Kezban Hanıma yapması gereken bir işi söylemek için
Enstitü’den eve telefon açmış. Ömründe ilk kez telefon ahizesini eline alan Kezban Hanım ne
yapacağını şaşırmış halde, “Ben Keziban. Ne deyon anlamıyon. Ben Keziban. Ne deyon
anlamıyon.” Demiş ve telefonu kapatmış. Belkıs Hanım yeri geldikçe bu sözü tekrarlardı: “Ne
deyon. Anlamıyon.”
Belkıs Hanım iyi derecede İngilizce, eşi Prof Dr. İhsan ÖZDOĞAN ise çok iyi Fransızca
biliyordu. Fizikokimya Enstitüsü’nde dersine devam ettiğim İngiliz Prof. Dr. CONSTABLE,
dudaklarını kıpırdatmadan İngilizce ders verir, ne dediği anlaşılamazdı. Dersini tercüme eden
asistan hanımın Constable’ın konuşmasını nasıl anlayabildiğine hayret ederdik.
Sultanahmet’te Özdoğan’larla aynı sokakta oturan Constable, yağmurlu bir kış günü Pazar
akşamı Belkıs Hanımlara çat kapı misafir gelmiş. Buyur etmişler. Belkıs Hanımın anlattığına
göre Constable, lapa lapa çamurla kaplı ayakkabısını çıkarmadan salona girip oturmuş. Gece
geç saatlere kadar Constable anlatmış, bizimkiler dinlemiş. Sık sık kahkahalarla ortalığı
çınlatmışlar. Nihayet Constable kalkmış ve karı-koca Özdoğanlar, tekrar onurlandırması ricası
ile onu uğurlamışlar. Baş başa kalınca İhsan Bey Belkıs Hanıma, “Allahasen, bu adam ne
anlattı?” diye sormuş. Belkıs Hanım, “Ne bileyim ben. Herhalde Fransızca konuştu. Ben de ne
anlattığını şimdi sana soracaktım. Madem sen de anlamadın, ne diye kahkahalarla
gülüyordun?” deyince İhsan Bey, “Hiçbir şey anlamadım amma adam gülünce ayıp olmasın
diye ben de kahkaha atıyordum. Peki sen neye katıla katıla gülüyordun?” sorusuna karşı Belkıs
Hanım, “Doğrusu, ben de senin gibi aynı sebepten gülüyordum.” Cevabını vererek karşılıklı
birkaç kahkaha daha patlatmışlar.
Aramızdan Ayrılanlar
Türk Fizik Derneği