Filozofia przyrody, Kartezjusz i porządek życia społecznego

1. Średniowieczna filozofia przyrody
właściwości ruchu planet. 147 To podejście do badań przyrody wyzwoliło nową energię.
Dynamiczność człowieka, ujawniająca się szczególnie w wykorzystaniu osiągnięć
nauki w technice i skierowania się ku życiu bardziej świadomemu, była równoznaczna
z postępującym procesem negacji teocentrycznej wizji świata.
Ukazując więc, w „epoce odkryć”, nie tylko antropocentryzm, ale i przyrodocentryzm,
trzeba mieć na uwadze poznanie „innego świata”, gdzie filozofia przyrody zajęła
naczelne miejsce, zaś zainteresowania ze świata stworzonego, nadprzyrodzonego
przeniosły się na świat przyrodzony. Poza tym studia nad antykiem spowodowały, iż
przed myślicielami renesansu stanęły zagadnienia czysto ludzkie, niewyabstrahowane,
wyrwane z rzeczywistości.
147 Zob. A. C. Crombie, Nauka średniowiecza i początki nauki nowożytnej, dz. cyt., t. II, s. 219-220;
Por. także, A. Strzałkowski, O siłach rządzących światem. Rzecz o podstawowych oddziaływaniach:
grawitacyjnych, elektromagnetycznych, silnych i słabych, Warszawa 1996, s. 17-18; Por. także, J. Gadomski,
Powstanie kosmosu i jego życie, Warszawa 1963, s. 14-16.
37